Liturgia słowa: Ef 5, 21-33; Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5 (R.: 1a); Por. Mt 11, 25; Łk 13, 18-21.
(Łk 13, 18-21 – z Biblii Tysiąclecia)
Przypowieść o ziarnku gorczycy i o zaczynie
18 Mówił więc: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? 19 Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach».
20 I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? 21 Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło».
Rozważanie:
Nauczanie Jezusa było proste i dla wszystkich zrozumiałe. W tym celu często uciekał się do porównań wziętych z codziennego życia, jak to jest w dzisiejszej Ewangelii. W tych dwóch krótkich porównaniach Jezus wyjaśnia, że królestwo Boże nie przyjdzie do nas jak coś narzuconego nam przez Boga, ale jest wynikiem ścisłej współpracy człowieka z Bogiem. Bóg nie jest bowiem ani dyktatorem, ani konkurentem dla ludzkich osiągnięć, wręcz przeciwnie, w budowaniu królestwa Bożego daje człowiekowi wiele wolności i szerokie pole działania, a ponadto wspiera każdy ludzki wysiłek, nie wysuwając żadnych zastrzeżeń, gdy samodzielność ludzka wzrasta.
Jaki jest zatem styl panowania Bożego nad światem? Bóg nie panuje imperialnie ani w sposób dyktatorski. Panowanie Boże nie zna gwałtu, ma raczej charakter służebny. Jezus wyjaśnia to w innym miejscu, mówiąc: „Ja jestem wśród was jak ten, kto służy” (Łk 22,27). Ta postawa powinna też charakteryzować uczniów Jezusa. Ma wzrastać w nich codziennie, tak jak ziarno gorczycy wzrasta w wielką roślinę lub zaczyn w ciasto chlebowe. Sposób myślenia i życia Jezusa powinien być myślą przewodnią Jego uczniów. Tylko w ten sposób chrześcijanie przemienią świat.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012