Liturgia słowa: Dz 19, 1-8; Ps 68 (67), 2-3. 4 i 5ac. 6-7b (R.: por. 33a); Kol 3, 1; J 16, 29-33.
(J 16, 29-33 – z Biblii Tysiąclecia)
29 Rzekli uczniowie Jego: «Patrz! Teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. 30 Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie trzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś». 31 Odpowiedział im Jezus: «Teraz wierzycie? 32 Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną. 33 To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat».
Rozważanie:
„Oto teraz mówisz otwarcie”. Te słowa wskazują jak wielką trudność mieli uczniowie w zrozumieniu głoszonej przez Jezusa prawdy o Bogu. Gdy podczas Ostatniej Wieczerzy wydawało się im, że wreszcie ją zrozumieli, Jezus podważa poprawność ich rozumienia. Mówi o ich zwątpieniu i opuszczeniu Go w chwilach trudnych. To jednak nie umniejsza Jego miłości do nich. Chociaż chwilowo ich wiara się zachwieje, to i tak będą uczestniczyć w Jego zbawczym dziele.
Jezus zna ludzkie słabości i przeszkody, które utrudniają zrozumienie rzeczy Bożych. Nie potępia za to. Przeciwnie, okazuje zrozumienie i cierpliwość. Aby zrozumieć sprawy Boże potrzebna jest bowiem nie tyle wiedza, co łaska Boża. Uczniowie zachwiali się w wierze, ponieważ zbyt ufali sobie samym.
W takim niebezpieczeństwie są wyznawcy Jezusa wszystkich czasów. Również i my. Jak długo nasza wiara nie napotyka trudności, jest pewna. Jednakże gdy ciemności i niepewności staną przez nami, wiara może się zachwiać. Nawet można ją utracić. Żyjemy zawsze w niebezpieczeństwie utraty wiary. Największym wrogiem wiary może być „świat”, to znaczy otoczenie. Jezus zwraca na to uwagę, mówiąc: „w świecie doznacie ucisku”. Każdy może doznać trudności w wierze z powodu okoliczności życiowych i cierpień. W wierze wytrwa tylko ten, kto złoży całą ufność w Jezusie.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011