Czytania: Rz 2,1-11; Ps 62(61), 2-3. 6-7. 9 (R.: 13b); Por. J 10,27; Łk 11,42-46
(Łk 11,42-46 – z Biblii Tysiąclecia)
42 Lecz biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiego rodzaju jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić, i tamtego nie opuszczać. 43 Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku.
44 Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą».
Napiętnowanie uczonych w Prawie
45 Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: «Nauczycielu, tymi słowami nam też ubliżasz». 46 On odparł: «I wam, uczonym w Prawie, biada! Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie.
Rozważanie:
Wszyscy rodzimy się ze skłonnością do podkreślania rzeczy zewnętrznych i poświęcamy im najwięcej uwagi. Jezus gani za to faryzeuszy, ale Jego słowa mają zastosowanie do każdego z nas. Chcemy stwarzać dobre pozory, dobrze się ubierać, mówić i chodzić z powagą, być zawsze na pierwszym miejscu. Większość ludzi zna nas tylko powierzchownie, nieliczni tylko znają prześladujące nas skryte myśli i pragnienia.
W tym jesteśmy podobni do faryzeuszy, którym Jezus mówi, że powinni zwrócić większą uwagę na wewnętrzną rzeczywistość. Religia bowiem, chociaż wyraża się w wielu praktykach zewnętrznych, to jednak opiera się na życiu wewnętrznym. W liturgii staramy się wyrazić nasze myśli i uczucia słowami i znakami. Biada nam jednak, jeżeli całe życie religijne ogranicza się tylko do tych znaków i słów. Wtedy religia staje się pustym, pozbawionym głębszego sensu zachowywaniem przepisów rytualnych. Do tego właśnie nawiązuje Jezus, zarzucając faryzeuszom brak sprawiedliwości, miłości i pychę. W ostrych słowach Jezusa zawarte jest upomnienie, że praktyki religijne wypełniane przez faryzeuszy i uczonych w Piśmie są dla nich bez wartości i stają się ciężarem dla innych.
Czy mogę być pewny, że żadne z upomnień Jezusa nie odnosi się do moich praktyk religijnych?
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2013