Czytania: Joz 24,1-13; Ps 136 (135), 1b i 2a i 3. 16a i 17a i 18. 21a i 22a i 24; Por. 1 Tes 2,13; Mt 19,3-12
(Mt 19,3-12 – z Biblii Tysiąclecia)
3 Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: «Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?» 4 On odpowiedział: «Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? 5 I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. 6 A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela». 7 Odparli Mu: «Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją?» 8 Odpowiedział im: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było. 9 A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę – chyba w wypadku nierządu – a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo».
Dobrowolna bezżenność
10 Rzekli Mu uczniowie: «Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się żenić». 11 Lecz On im odpowiedział: «Nie wszyscy to pojmują, lecz tylko ci, którym to jest dane. 12 Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona matki takimi się urodzili; i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie takimi uczynili; a są i tacy bezżenni, którzy dla królestwa niebieskiego sami zostali bezżenni. Kto może pojąć, niech pojmuje!»
Rozważanie:
Problem rozwodów i ponownego małżeństwa jest problemem „długowiecznym”. Wywoływał wiele dyskusji przed przyjściem Jezusa, za Jego czasów i pozostał problemem trudnym w całej historii Kościoła. Doprowadził też do powstania Kościoła anglikańskiego. Za czasów Jezusa wśród Żydów rysowały się poważne różnice w opiniach odnośnie do przyczyn rozwodu. Niektórzy rabini twierdzili, że rozwód jest dopuszczalny tylko z bardzo poważnych przyczyn, np. niewierności małżeńskiej. Inni natomiast sądzili, że wystarczy najmniejszy powód, np. przygotowanie złego posiłku.
Już w nauczaniu proroków zauważalna była skłonność do uznawania rozwodu za rzecz złą i niemożliwą do przyjęcia. Prorok Malachiasz np. powie wprost: „Jeśli ktoś nienawidząc oddalił [żonę swoją] […] – wtedy gwałt pokrywał swoją szatą. […]. Strzeżcie się więc w duchu waszym i nie postępujcie zdradliwie! (Ml 2,16).
Jezus stawia problem bardzo wyraźnie: rozwód jest niedopuszczalny, a ponowne małżeństwo równa się cudzołóstwu. Taką naukę przekazują wszyscy trzej synoptycy, to jest Marek, Mateusz i Łukasz. Święty Paweł mówi zaś o nakazie Pana dotyczącym trwania w związku małżeńskim (por. 1 Kor 7,10). Módlmy się często o wierność małżeńską dla wszystkich, którzy są związani węzłem małżeńskim.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2013