„Odnów nas, Boże, nasz Zbawco” (Ps 85,5). Tymi słowami Psalmista prosi Boga, aby nas odnowił. Jaki jest sens tej prośby? Co znaczy słowo „odnowić”? Otóż to słowo ma dwa znaczenia.
Najpierw słowo „odnowić” oznacza przywrócić czemuś dawny wygląd. Gdy np. umyliśmy brudny samochód, to przywróciliśmy mu dawny wygląd. W ten sposób samochód został odnowiony, czyli stał się jak nowy. Ale też słowo „odnowić” oznacza „udoskonalić”. Gdy np. umyliśmy brudny samochód i poprosiliśmy mechanika, aby zamontował w nim komputer, którego wcześniej w nim nie było, to wtedy samochód nie tylko otrzymał dawny wygląd, ale też został udoskonalony. A zatem odnowić coś, to nie tylko przywrócić temu dawny wygląd, ale też to udoskonalić.
My również potrzebujemy podobnego odnowienia. Potrzebujemy, aby Bóg obmywał nasze dusze z grzechów, aby przywracał im dawny wygląd, abyśmy przez oczyszczone dusze stawali się jak nowi. Ale Bóg chce także nas udoskonalić, bo chce nam dać nowe życie. Dlatego Psalmista, gdy prosi Boga, aby nas odnowił, to ma na myśli to, aby Bóg oczyścił nas z grzechów i dał nam nowe życie, życie doskonałe. I Bóg, poprzez dzieło zbawienia, tak właśnie nas odnawia. Można powiedzieć, że zbawienie to odnowienie naszego życia. Całkowite odnowienie naszego życia zakończy się, gdy zmartwychwstaniemy.
A zatem Bóg nas nieustannie odnawia aż do czasu, gdy zupełnie zostaniemy odnowieni, tzn. gdy zmartwychwstaniemy. Dlatego my też, tak jak Psalmista, wołamy: „Odnów nas, Boże, nasz Zbawco”. Tak wołamy zwłaszcza na początku Nowego Roku, bo każdy rok przybliża nas do zmartwychwstania, do życia w obfitości, które jest darem Bożej miłości dla nas.
bp Wiesław Szlachetka
Kliknij w obrazek, aby powiększyć.
Mały Pielgrzym, Styczeń 2020, nr 1 (346)
