Kolejny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan będzie celebrowany od 18 do 25 stycznia pod hasłem: „Wezwani, by ogłaszać wielkie dzieła Pana” (por. 1 P 2, 9). W 2016 roku jesteśmy wezwani do głoszenia Słowa Bożego.
Przed ponad stu laty termin ten został zaproponowany przez pioniera ruchu ekumenicznego, Paula Wattsona z USA, aby obejmował czas między dniem wspominającym św. Piotra a dniem upamiętniającym nawrócenie św. Pawła. Na półkuli południowej, gdzie w styczniu zwykle trwają wakacje, Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan jest zazwyczaj obchodzony w innym terminie, na przykład w okresie obejmującym święto Pięćdziesiątnicy.
Hasło i materiały na tegoroczny Tydzień Modlitw zostały przygotowane przez chrześcijan z Łotwy, skupionych w różnych organizacjach ekumenicznych. Teksty przygotowane przez nich zostały ostatecznie opracowane i zatwierdzone przez członków Międzynarodowego Komitetu mianowanego przez Komisję Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów i Papieską Radę ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Chrześcijanie z Łotwy chcą poprzez to pokazać swoje ekumeniczne zaangażowanie. Inspiracją dla nich stało się m.in to, że w centrum luterańskiej katedry w Rydze, w pobliżu ozdobnej ambony umieszczono najstarszą łotewską chrzcielnicę pochodzącą z XII w. Bliskość chrzcielnicy i ambony wskazuje na ścisły związek pomiędzy chrztem i zwiastowaniem słowa Bożego oraz powołaniem wszystkich ochrzczonych do tego, by ogłaszać wielkie dzieła Pana. Dowody archeologiczne wskazują, że dzięki bizantyjskim misjonarzom chrześcijaństwo dotarło do wschodniej Łotwy w X w. Jednakże większość świadectw pisemnych początki chrześcijaństwa na Łotwie datuje na wieki XII i XIII, wiążąc je z misją ewangelizacyjną św. Meinarda, a później innych niemieckich misjonarzy. W XVI w. stolica Łotwy była jednym z pierwszych miast, które przyjęły idee Lutra, a w XVIII w. do ożywienia i rozszerzenia chrześcijaństwa na cały kraj przyczynili się misjonarze morawscy (bracia morawscy, herrnhuci). Dzisiejsza Łotwa jest skrzyżowaniem dróg, gdzie spotykają się rzymscy katolicy, protestanci i prawosławni. Z powodu tego wyjątkowego położenia jest ona domem dla chrześcijan wielu różnych tradycji, ale żadna z nich nie jest dominująca.
Wezwanie do głoszenia Słowa Bożego stanowi temat Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan na rok 2016. Zainspirowani przez dwa wersety z Pierwszego Listu św. Piotra członkowie różnych Kościołów na Łotwie właśnie na ich podstawie przygotowali materiały na ten wyjątkowy tydzień.
Jako tekst biblijny tegorocznego Tygodnia Ekumenicznego został wybrany fragment z Pierwszego Listu św. Piotra Apostoła: „Wy jednak jesteście potomstwem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem wykupionym, abyście opowiadali o cnotach Tego, który was wezwał z ciemności do swojej niezwykłej światłości. Wy, którzy niegdyś nie byliście ludem, teraz zaś jesteście ludem Boga, wy, którzy nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz zaś miłosierdzia doznaliście” (1 P 2,9–10, przekład ekumeniczny).
Św. Piotr mówi pierwszym chrześcijanom, że przed poznaniem Ewangelii nie byli ludem, lecz kiedy usłyszeli wezwanie, aby być wybranym plemieniem i przyjąć moc Bożego zbawienia w Jezusie Chrystusie, stali się ludem Bożym. To wszystko jest wyrażone w chrzcie, gdy rodzimy się ponownie z wody i Ducha Świętego (por. J 3,5), umieramy dla grzechu, aby powstać z Chrystusem do nowego życia w Bogu. Nieustannym wyzwaniem jest dla nas świadomość tej nowej tożsamości w Chrystusie. Tydzień ekumeniczny jest pytaniem do chrześcijan różnych wyznań, jak rozumiemy nasze powołanie do bycia „ludem Bożym”? Jak wyrażamy naszą chrzcielną tożsamość „królewskiego kapłaństwa”?
Chrzest rozpoczyna w naszym życiu nową pasjonującą podróż wiary, włączając każdego nowego chrześcijanina do ludu Bożego na przestrzeni wieków. Pismo Święte, które chrześcijanie wszystkich tradycji studiują i nad którym rozmyślają, jest podstawą ich realnej, choć niepełnej wspólnoty. Pobożne czytanie Biblii prowadzi do rozpoznania „wielkich dzieł Boga” w historii zbawienia oraz w ich własnym życiu.
Tydzień ekumeniczny jest pytaniem do wszystkich chrześcijan, w jaki sposób dostrzegamy i odpowiadamy na „wielkie dzieła Boże”? Jak bardzo sobie cenimy Pismo Święte, wzywające nas do większej wspólnoty i działań misyjnych? Nasze życie chrześcijańskie ma nieść odpowiedź na te pytania, a jednym z elementów tej odpowiedzi ma być głoszenie Ewangelii. Bóg wybrał nas, abyśmy głosili i nieśli Jego miłość wszystkim ludziom. Łotewscy wyznawcy Chrystusa przypominają, że chrześcijanie żyją tym powołaniem i świadczą o „wielkich dziełach Bożych” na różne sposoby:
1. Poprzez leczenie ran; Wojny, konflikty i nieprawości raniły i nadal zadają rany, niszcząc relacje międzyludzkie. Boża łaska pomaga nam przełamywać przeszkody, które uniemożliwiają pojednanie, okazywać i przyjmować miłosierdzie oraz wzrastać w świętości.
2. Poprzez poszukiwanie prawdy i jedności; Wspólna tożsamość w Chrystusie pozwala nam działać na rzecz rozwiązania tych kwestii, które wciąż nas dzielą. Jesteśmy wezwani, podobnie jak uczniowie na drodze do Emaus, do dzielenia się naszym doświadczeniem i odkrycia w ten sposób, że w naszej pielgrzymce Jezus Chrystus jest pośród nas.
3. Poprzez zaangażowanie na rzecz promocji ludzkiej godności; Chrześcijanie, którzy zostali wezwani do „niezwykłej światłości” Królestwa, głoszą godność każdego ludzkiego życia. Przez wspólne społeczne i charytatywne projekty docierają do ubogich, potrzebujących, uzależnionych i odrzuconych.
Ten Tydzień ekumeniczny jest kolejnym sprawdzianem, jak wygląda nasze zaangażowanie na rzecz jedności chrześcijan. Jak wspólnie angażujemy się w społeczne i charytatywne projekty na rzecz potrzebujących. Niech gorliwa modlitwa o jedność podzielonych uczniów Chrystusa oraz nasza refleksja nad dramatem podziału przybliża nas do tego upragnionego celu, jakim jest jedność chrześcijan i jedność Chrystusowego Kościoła.
„Panie Jezu Chryste, który modliłeś się do Ojca, abyśmy wszyscy mogli stanowić jedno, zgodnie z Twoją wolą modlimy się do Ciebie o jedność chrześcijan. Niech Twój Duch pozwoli nam zrozumieć ból podziału i ujrzeć nasz grzech. Niech nas wspiera w budowaniu wspólnoty, abyśmy mogli być Twoimi świadkami. Amen”.
ks. Krzysztof Różański
„Pielgrzym” 2016, nr 2 (682), s. 14-15
