W sobotę, 6 kwietnia, w katedrze św. Mikołaja w Elblągu, święcenia biskupie przyjął ks. prał. Janusz Stanisław Urbańczyk. Został on 25 stycznia br. ustanowiony przez papieża Franciszka nuncjuszem apostolskim w Republice Zimbabwe oraz arcybiskupem tytularnym Voli (łac. Volitana, dawna Afryka Prokonsularna, obecnie Tunezja). Głównym szafarzem święceń był kard. Pietro Parolin, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, a współszafarzami abp Michael Wallece Banach, nuncjusz apostolski na Węgrzech, oraz bp Jacek Jezierski, biskup elbląski.
Zgodnie z tradycją, na początku obrzędu święceń został odśpiewany hymn do Ducha Świętego, a bullę nominacyjną odczytał ks. Andrzej Starczewski. Ojciec Święty Franciszek w bulli zwrócił się do nominata: „Ponieważ chcemy mianować Nuncjusza Apostolskiego w Republice Zimbabwe, myślimy o tobie, umiłowany Synu, i uważamy cię za odpowiedniego do powierzenia tej posługi; ty bowiem otrzymałeś w Ojczyźnie doskonałe wykształcenie katolickie i dotychczas wykazałeś wyraźnie ludzkie przymioty ducha i cnoty kapłańskie w urzędach na różnych placówkach papieskich, przede wszystkim w Przedstawicielstwie Stolicy Apostolskiej przy Międzynarodowych Organizacjach w Wiedniu, owocnie je wypełniając”.
W wygłoszonej homilii kard. Pietro Parolin przypomniał zebranym, że w obrzędzie święceń nowemu biskupowi, poprzez nałożenie rąk i modlitwę konsekracyjną, przekazywana jest ta sama władza, którą Apostołowie przekazali swoim pierwszym następcom. „Akt ten ukazuje zatem, że Kościół jest apostolski, to znaczy opiera się na świadectwie Apostołów i na poleceniu, które otrzymali bezpośrednio od Pana Jezusa: Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody” – wyjaśniał. Zauważył też, że każdy biskup jest posłany, by nieść Dobrą Nowinę, ogłaszać wtargnięcie łaski Bożej w udręczony świat, głosić pośród ludzkich dramatów chwałę Zmartwychwstania Chrystusa i ofiarę Bożego przebaczenia.
„Oto Twoja misja, drogi arcybiskupie Januszu, misja, dla której Pan Cię wzywa, namaszcza i posyła, do konkretnego kraju, do Zimbabwe. To państwo, złożone z różnych grup etnicznych, przechodziło przez naprzemienne fazy postępu i silnych konfliktów. Żywe poczucie wspólnoty pomiędzy Biskupami Zimbabwe i ich mocny głos, wyrażany także w ważnych listach pasterskich, dopomogą Ci z pewnością w wypełnianiu Twojego zadania” – wskazał kard. Parolin.
Po przyrzeczeniu złożonym przez Nominata i odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych nastąpił obrzęd nałożenia rąk oraz modlitwa święceń. Po nich, kard. Parolin, główny szafarz święceń, namaścił głowę wybranego i przekazał mu księgę Ewangelii oraz insygnia biskupie: pierścień, mitrę i pastorał.
Na zakończenie Mszy św. abp Janusz Urbańczyk wypowiedział słowa podziękowania Ojcu Świętemu i wszystkim zgromadzonym w katedrze elbląskiej. „Módlmy się o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, abym nienagannie pełnił urząd posługiwania najwyższego kapłaństwa i aby posługa następny apostołów była dla mnie okazją do większej i coraz bardziej szczerej i głębokiej wierności Chrystusowi” – mówił. „Proszę was wszystkich o modlitwę w intencji mojej posługi biskupiej, abym w codzienności umiał uwrażliwiać ludzi na potrzebę troski o realizację daru pokoju w świecie i w rodzinach oraz głosić życiem prawdę, którą wybrałem jako zawołanie wolą Boga jest nasz pokój. Taki pokój może się stać realny, wtedy, kiedy człowiek uzdolniony dzięki łase przyjmie dar pokoju od Boga, który jest sam pokojem” – podkreślał abp Urbańczyk.
Asystę liturgiczną uroczystości przygotowali alumni seminarium duchownego oraz zespół ceremoniarzy diecezji elbląskiej. Oprawę muzyczną zapewniły chóry Alta Trinita oraz Carmen Gregorianum, wsparte akompaniamentem orkiestry kameralnej Capella Sancti Nicolai, pod dyrekcją ks. Piotra Towarka. W repertuarze znalazły się m.in. części stałe (Kyrie, Sanctus, Agnus Dei) z Missa in honorem sancti Hyacinthi, skomponowanej przez Pawła Bębenka w 1. rocznicę ingresu bp. Jezierskiego do katedry elbląskiej. Na zakończenie liturgii zebrani usłyszeli dwa utwory instrumentalne na trąbkę solo i organy: Preludium z Te Deum Marca- Antoine Charpentiera oraz Rondo” z 1. Suity Movm. 1. Symphonies de Fanfares Jeana-Joseph Moureta.
Abp Urbańczyk na swoją dewizę biskupią wybrał słowa: „Wolą Boga jest nasz pokój”, które stanowią streszczenie fragmentu listu do Hebrajczyków (13, 20-21). Tarcza jego herbu została podzielona na trzy pola: niebieskie, czerwone i biało-czerwone. W polu niebieskim umieszczone zostały: gołąb z gałązką oliwną (symbol Ducha Świętego, znak pokoju) oraz złota gwiazda (symbol Najświętszej Maryi Panny, gwiazdy morza i nowej ewangelizacji). W polu czerwonym umieszczone zostały złote palmy męczenników, wskazujące na: św. Stanisława (biskupa krakowskiego a jednocześnie patrona abp. Urbańczyka) oraz św. Wojciecha (misjonarza Prusów i patrona diecezji elbląskiej). Trzecie pole tarczy herbowej nawiązuje do herbu Diecezji Elbląskiej oraz herbu miasta Elbląga. Abp Urbańczyk wywodzi się z duchowieństwa Diecezji Elbląskiej. Jest też kanonikiem Kapituły Katedralnej Elbląskiej.
Uroczystość święceń abp. Janusza Stanisława Urbańczyka jest trzecią tego typu w dziejach kościoła św. Mikołaja w Elblągu. W 1747 roku święcenia biskupie przyjął w tym miejscu Wojciech Stanisław Leski (biskup chełmiński), a 6 kwietnia 2019 roku bp Wojciech Skibicki (biskup pomocniczy diecezji elbląskiej).
ks. Piotr Towarek / BP KEP
Źródło: https://episkopat.pl/elblag-swiecenia-biskupie-abp-janusza-urbanczyka-nuncjusza-apostolskiego-w-zimbabwe/
Fot. Mieczysław Jaworski
