Po czym poznać, że to, co pretenduje do bycia Bożym objawieniem, faktycznie jest przez Boga objawione? Urząd Nauczycielski Kościoła określa, co jest przez Boga objawione. Swe prerogatywy w tym zakresie uzasadnia w sposób teologiczno-historyczny. Takie postawienie sprawy odsyła nas do pytania o to, czy to, na co w uzasadnianiu swych prerogatyw powołuje się Kościół, jest faktycznie Bożym objawieniem.
Obiektywnym kryterium pozwalającym na rozeznanie, czy coś jest rzeczywiście Bożym objawieniem, jest coś, co może uczynić tylko Bóg, a co wydarzy się jako potwierdzenie nauczania Chrystusa czy proroków i apostołów. W wierze uznajemy coś za prawdę dlatego, że to coś objawił Bóg. Pierwsze jest rozpoznanie faktyczności objawienia, wtórne zaś – uznanie prawdziwości treści objawionych.
Gdy zatem ktoś na poparcie głoszonej nauki czyni coś, co uczynić może tylko Bóg, uzasadnia, że to, co głosi, pochodzi od Boga. Jest to uzasadnienie odwołujące się do autoryzacji, z jakim w życiu codziennym często się spotykamy. Św. Tomasz z Akwinu odwołuje się do analogii z królewską pieczęcią autoryzującą określony dokument. Co jest owym czynnikiem autoryzującym, owym znakiem, po którym można rozpoznać Boże objawienie? Tomasz wskazuje na spełnione proroctwa/przepowiednie oraz na cuda.
Chodzi o proroctwa dotyczące tego, co tylko Bóg poznać może, a więc najtajniejszych ludzkich myśli i rzeczy mogących się zdarzyć w przyszłości. Chodzi o takie zdarzenia, które mogą, ale nie muszą się wydarzyć. Bóg jako wieczny zna te wydarzenia w nich samych, a nie tylko w ich przyczynach. Toteż poznaje je nieomylnie.
Innym znakiem autoryzującym objawienie Boże jest cud. Jak zauważa św. Tomasz, cud w sensie właściwym to coś takiego, co uczynić może tylko Bóg, a co dzieje się poza porządkiem całej stworzonej natury i to dla dobra człowieka.
ks. Piotr Moskal
Pielgrzym” [21-28 stycznia 2024 R. XXXV Nr 2 (891)], str. 33
Fot. Pixabay.com
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
