Czy podobne do naszego chrztu?
Chrzest, który otrzymują chrześcijanie, jest sakramentem, który włącza ich do wspólnoty Kościoła, wprowadza na drogę wiary, gładzi zmazę grzechu pierworodnego, czyni nowym stworzeniem. O żadnym z tych skutków nie ma mowy w przypadku Jezusa, toteż Jego chrzest ma zupełnie inne znaczenie. Elementem wspólnym może być jedynie motyw początku. Chrystus, zanim rozpoczął swoją publiczną działalność, przyjął chrzest od Jana Chrzciciela, o czym czytamy w dzisiejszej perykopie ewangelicznej (por. Mk 1,7–11). Został umocniony przez Ducha Świętego (który zstąpił na Niego jak gołębica) oraz usłyszał potwierdzenie pomocy ze strony Ojca (którego głos dało się słyszeć nad Jordanem). Św. Paweł napisał później, że „Jezus Chrystus jest tym, który przyszedł przez wodę i krew” (1 J 5,6). W ten oto sposób zaczęło się dzieło naszego zbawienia, bo tak najkrócej można streścić cel misji Mesjasza. Dzięki Niemu spełniła się zapowiedź psalmisty: „Wy z weselem czerpać będziecie wodę ze zdrojów zbawienia” (Ps 12,3). Ta woda oznacza życiodajne duchowe dobra, choć w dosłownym znaczeniu woda stanowi materię sakramentu chrztu św., jaki otrzymujemy na początku drogi wiary. O wodzie pisze też Izajasz, przywołując słowa Najwyższego: „Wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody!” (Iz 55,1). W dalszej części proroctwa czytamy o ulewie i deszczu (a to także woda), które skutecznie nawadniają ziemię, podobnie jak skutecznym jest zawsze Boże słowo. Możemy także mówić o skuteczności misji Jezusa, na którą wpływ miał m.in. Jego chrzest.
„Pielgrzym” 2017, nr 27 (733), s. 7
