Liturgia słowa ze święta 6 sierpnia: Dn 7, 9-10. 13-14 lub 2 P 1, 16-19; Ps 97 (96), 1-2. 5-6. 9 (R.: por. 1a i 9a); Mt 17, 5c; Mt 17, 1-9.
(Mt 17, 1-9 – z Biblii Tysiąclecia)
Przemienienie Jezusa
17
1 Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. 2 Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. 3 A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. 4 Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». 5 Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» 6 Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. 7 A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» 8 Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
Przyjście Eliasza
9 A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
Rozważanie:
O co proszę? O dar kontemplacji Jezusa i trwanie w Jego obecności
Po sześciu dniach od trudnego przeżycia, gdy usłyszeli o męce, Jezus zabiera osobno uczniów na wysoką górę (w. 2). Poproszę Jezusa, aby pozwolił mi towarzyszyć im w drodze.
Jak odpowiadam na natchnienia Jezusa, gdy zaprasza mnie „na górę, osobno”? Czy potrafi ę oderwać się od zajęć i szukać przestrzeni skupienia i modlitwy? Czy w moim kalendarzu zaplanowałem sobie czas na „dni pustyni”, na rekolekcje?
Wejdę w wydarzenie na górze. Będę wpatrywał się w przemienione oblicze Jezusa (w. 3). Uświadomię sobie, że Jezus zaprasza mnie do kontemplowania Jego piękna. Pragnie przenikać mnie swoim boskim życiem.
Jezus codziennie przemienia się dla mnie w Eucharystii. Pragnie być przyjmowany i adorowany. Czy mam ulubione miejsce, do którego chętnie wracam, by adorować Jezusa eucharystycznego? Czym jest dla mojego życia Najświętszy Sakrament?
Zatrzymam wzrok na Piotrze (ww. 5-6). Zobaczę zachwyt na jego twarzy. Wsłucham się w jego słowa: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy…”. Czy pamiętam modlitwy, w których Bóg udzielił mi szczególnej łaski zachwytu, zadziwienia?
W prostej modlitwie będę trwał w słowach Ojca: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” (w. 7). Uświadomię sobie, że to Ojciec posłał mi Jezusa, którego mogę codziennie kontemplować w Jego bóstwie i człowieczeństwie, mogę spotykać Go w Jego słowie.
W serdecznej modlitwie do Ojca będę uwielbiał Go za każde wydarzenie ewangeliczne, w którym mogę kontemplować Jezusa. Będę trwał w modlitwie do Ojca: „Ojcze, dziękuję Ci, że pozwalasz mi wpatrywać się w oblicze Jezusa”.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
Źródło: https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/2260/O-co-prosze-O-dar-kontemplacji-Jezusa-i