Trzeba głosić chwałę Zmartwychwstania, ale bez prawdy – jakaż to radość? Nie ma prawdy, gdy prawo kobiet do aborcji nazywa się prawem człowieka. To jawne kłamstwo każe wpisywać na listę praw człowieka prawo pozwalające, aby silniejszy zabijał bezbronnego. Czy to może być prawo? Przecież wszystkie prawa człowieka dają dostęp do jakiegoś dobra, a tu jest tragedia. Odrzucając kłamstwo, w prawdzie witamy się ze Zmartwychwstałym, który przychodzi, niosąc nam radość.
Trzeba głosić chwałę Zmartwychwstania, ale głos sumienia mówi mi – poczekaj. Nie wolno ci zaczynać od radości, skoro dzień po dniu szamoczemy się z kłamstwem. Bez prawdy – jakaż to radość? Więc w paru linijkach to wygarnę. Prawo kobiet do aborcji nazywa się prawem człowieka, zdobyczą. Ustanawia się dwanaście tygodni jako przepustkę do życia i człowieczeństwa – bez żadnych podstaw naukowych, to wiem, mam za sobą studia przyrodnicze. A kiedy silniejszy zabija bezbronnego, to jest tragedia dla trzech osób – dla ojca i matki zabitego oraz dla lekarza, który to robi, bo jest przymuszony prawem. (…)
Piotr Wojciechowski
Więcej przeczytasz w 7. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [31 marca i 7 kwietnia 2024 R. XXXV Nr 7 (896)], str. 4.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
