Pewnie nie wszyscy wiedzą, że skrót SOS pochodzi od słów save our souls, czyli „ratuj nasze dusze”. Do ratowania dusz znajdujących się w dramatycznej sytuacji nawołuje akcja firmowana przez ojców paulinów z Jasnej Góry „Z Maryją ratuj człowieka”.
Jej istotą jest modlitwa w intencji tych, o których Bóg wie, że ich zbawienie jest zagrożone.
Skąd ten pomysł? Jak się okazuje, dane statystyczne można interpretować w różny sposób. Paulini zwrócili uwagę, że spośród 39,1 proc. polskich katolików uczęszczających na niedzielną Eucharystię (tzw. dominicantes), tylko 16 proc. przystępuje do Komunii św. (tzw. communicantes), czyli jest w stanie łaski uświęcającej. „A co z resztą naszych braci i sióstr, o których nasz Pan każe nam się troszczyć, za których oddał życie i darzy ich miłością?” – pytają organizatorzy dzieła.
W Jasnogórskich Ślubach Narodu przyrzekaliśmy przecież „strzec w każdej duszy polskiej daru łaski jako źródła Bożego życia” i wyrażaliśmy pragnienie, „aby każdy z nas żył w łasce uświęcającej i był świątynią Boga, aby cały Naród żył bez grzechu ciężkiego, aby stał się Domem Bożym i bramą Niebios, dla pokoleń wędrujących poprzez polską ziemię – pod przewodem Kościoła katolickiego – do Ojczyzny wiecznej”.
Nawiązujące do tych ślubów dzieło „Z Maryją Ratuj Człowieka” podejmuje modlitwę wstawienniczą w intencji osób zagubionych w grzechu śmiertelnym, daleko od Boga. Każdy z członków dzieła, codziennie wstawia się do Boga w intencji jednej, znanej tylko Bogu, osoby, której zbawienie jest zagrożone. Modlitwa ta nie ma limitów czasowych, można modlić się tak długo, jak długo się zechce. Modlimy się za jednego człowieka, wierząc, że Bóg może zbawić wielu. Do modlitwy można dołączyć dar umartwienia, wyrzeczenia, cierpienia. Kilka słów modlitwy ofiarowanej w intencji zagubionej duszy może spełnić rolę koła ratunkowego rzuconego tonącemu.
W roku jubileuszu 300-lecia Koronacji Obrazu MB Częstochowskiej warto ofiarować Maryi oprócz selfie (akcja „Selfie dla Maryi”) także cenny dar ratowania dusz.
Zofia Pomirska
„Pielgrzym” 2017, nr 16 (722), s. 32