Każdego roku tysiące młodych ludzi z całej Europy spotyka się w jednym z europejskich miast, by w duchu ekumenicznej jedności wspólnie przeżywać czas modlitwy i świętować nadejście nowego roku. Pierwsze Europejskie Spotkanie Młodych Wspólnoty Taizé miało miejsce w Paryżu w 1978 roku, a niedawno minione w szwajcarskiej Bazylei.
Historia międzynarodowej ekumenicznej Wspólnoty Taizé sięga 1940 roku, kiedy to brat Roger Schutz, z pochodzenia Szwajcar, kupił ziemię i gospodarstwo we Francji, gdzie pomagał uciekinierom politycznym oraz Żydom. Po II wojnie światowej równie ochoczo opiekował się rannymi niemieckimi jeńcami wojennymi, którzy po zakończonym konflikcie pozostali na terytorium Francji. Ideą założonej wspólnoty, której podstawą jest reguła sporządzona przez brata Rogera, zawierająca w sobie trzy słowa będące esencją Ewangelii: „radość, prostota, miłosierdzie”, jest dążenie do jedności i pojednania między podzielonymi Kościołami chrześcijańskimi. Po śmierci brata Rogera zwierzchnikiem ekumenicznej Wspólnoty Taizé został katolik Alois Löser. W Taizé co tydzień odbywają się spotkania formacyjne, w ramach których młodzi ludzie z całego świata uczestniczą w zajęciach poświęconych pogłębianiu wiary, wspólnej modlitwie oraz integracji, która pozwala na lepsze poznanie uczestników przybyłych do malutkiej wioski we Francji. Charakterystyczną częścią każdej modlitwy członków wspólnoty są wspólne śpiewy. Ich prosta forma jest odpowiedzią na sporą liczbę języków, jakimi posługują się uczestnicy spotkań. (…)