Rozpoczynający się adwent, a wkrótce także Rok Jubileuszowy, to błogosławiony czas dany i zadany człowiekowi pielgrzymującemu, chrześcijaninowi we wspólnocie Kościoła. Czas ściśle określony, ujęty w ramy chronologiczne, który przypomina o ulotności i przemijaniu świata oraz zachęca do czuwania, by nie utracić skarbu wiary w nadziei na spotkanie z nadchodzącym Panem.
Adwent drogą nadziei
Nadzieja przyświecająca chrześcijanom w adwencie znajduje swój obraz w oczekiwaniu na spotkanie i obecność. Czas oczekiwania na narodziny dziecka to również czas, który nigdy więcej już się nie powtórzy, unikalny i jedyny. Jednocześnie człowiek od poczęcia jest już obecny, a choć gołym okiem niewidzialny, już wyczuwalny przez matkę i ojca. Ta obecność nie tylko obiecująca jest też pełna nadziei. Ileż nadziei musiało być w spotkaniu Maryi z mądrym i ufnym Józefem już po zwiastowaniu Archanioła Gabriela? Ileż było jej w obecności Maryi u Elżbiety? Ileż wreszcie było jej w Betlejem jeszcze przed i już po narodzinach Jezusa. Nie mogło być inaczej. Jezus już był obecny, Jego Osoba, jeszcze niewidzialna, już napełniała serca nadzieją. Jak inaczej wytłumaczyć fakt opieki i troski Józefa, reakcji Elżbiety i jej poczętego dziecka na obecność Maryi i Jezusa, jak wreszcie wytłumaczyć poruszenie wśród pasterzy z okolic Betlejem w reakcji na narodzenie Jezusa złożonego w żłobie, w momencie, gdy z powodu napływających tłumów do miasta musiało rodzić się niemało innych dzieci? Wszyscy ludzie spotykający Chrystusa odkrywali niespotykaną wcześniej nadzieję. (…)
ks. Marek Łangowski
Więcej przeczytasz w 24. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [24 listopada i 1 grudnia 2024 R. XXXV Nr 24 (913)], str. 15-16.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
