Opracowując program rekolekcji oazowych, sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki włączył do niego codzienną „wyprawę otwartych oczu”. Na długo przed powstaniem encykliki „Laudato Si” ten charyzmatyczny kapłan pragnął powiązać formację duchową młodego człowieka z kontemplacją piękna natury, by ten, obserwując przyrodę i procesy w niej zachodzące, wyciągał wnioski dotyczące rozwoju duchowego.
Była to specyficzna metoda wychowawcza, poniekąd pokrewna pedagogice Jezusowej posługującej się przypowieściami odnoszącymi się do najbliższego świata słuchaczy. W „Podręczniku Oazy Nowego Życia” tak wyjaśniano ideę wyprawy otwartych oczu: „Zasady życia ludzkiego, jak procesy przyrody, należą do systemu uniwersalnego ładu ustalonego przez Stwórcę, który na każdym poziomie mogą rozpoznać ludzie mający dobre oczy i uszy. Żadna okoliczność codziennego życia nie jest tak błaha ani banalna, aby nie mogła stać się oknem otwierającym widok na dziedzinę wartości ostatecznych; żadna też prawda nie jest zbyt głęboka, by nie można było dla niej znaleźć analogii w codziennym doświadczeniu”. (…)
Zofia Pomirska
Więcej przeczytasz w 16. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [4 i 11 sierpnia 2024 R. XXXV Nr 16 (905)], str. 4.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
