„Dawno temu żył pewien człowiek, który prowadził bardzo surowy tryb życia. Ślubował, że nie będzie jadł ani pił aż do zachodu słońca. Wiedział też, że jego ślub był miły niebu, gdyż każdego wieczora nad najwyższą w okolicy górą rozbłyskała jasna gwiazda, którą wszyscy mogli oglądać…
REKLAMA
…Któregoś dnia człowiek ten postanowił wspiąć się na górę, a pewien chłopiec z wioski uparł się, że pójdzie razem z nim. Ruszyli. Wkrótce z powodu upału i wysiłku obaj poczuli pragnienie. Mężczyzna zachęcał chłopca, aby się napił, ale ten odpowiedział:
– Napiję się, ale tylko wtedy, gdy i ty się napijesz! (…)
Anna Maria Kolberg OV
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze dwutygodnika „Pielgrzym” (21/2019).
