Stypa w niewielkiej miejscowości. Nieliczni zgromadzeni goście wspominają zmarłego, który był człowiekiem niezwykle majętnym, nie miał jednak ani rodziny, ani przyjaciół. Po jego śmierci to, na co pracował przez całe życie zostało podzielone pomiędzy mniej lub bardziej obcych ludzi.
– Nic po sobie nie zostawił… – westchnął któryś z żałobników. – Przeciwnie. Wszystko zostawił! – zaoponował drugi. – Niczego ze sobą nie zabrał, nie mógł, przecież trumna nie ma kieszeni.
W 2009 roku Bronnie Ware, Australijka zawodowo zajmująca się opieką paliatywną, napisała artykuł, który opublikowała w Internecie. Zatytułowała go „Żale umierających” (ang. Regrets of the Dying). Kilka lat później ukazała się książka (w Polsce pt. „Czego najbardziej żałują umierający”), w której Ware obszerniej opisała swoje obserwacje, dokonywane podczas towarzyszenia ludziom stojącym na granicy życia i śmierci, w ich ostatnich chwilach ziemskiego bytowania. (…)
