Według pierwszych informacji w tym roku w seminariach duchownych, tak diecezjalnych, jak i zakonnych, pojawiło się więcej młodych ludzi niż w latach poprzednich. To musi cieszyć.
Jak to określił jeden z katolickich hierarchów: „W tej antypowołaniowej atmosferze podjęcie takiej odpowiedzialnej, niełatwej decyzji jest wyrażeniem swoistego głosu sprzeciwu”. Wobec czego? Wobec ośmieszania religii, wobec relatywizowania tego, co tak naprawdę ważne w życiu, wobec pewnego kryzysu, w jakim znalazł się Kościół. Jak pokazują wszystkie statystyki większość tych młodych mężczyzn zanim trafia do seminariów wcześniej jest czynnie zaangażowana
w życie Kościoła. Wielu z nich to ministranci. Inni, tych zwłaszcza widać w zakonach, przeszli formację wspólnotową.
Kryzys Kościoła katolickiego w Europie widać na potęgę. To nie tylko Europa Zachodnia, od dziesięcioleci żyjąca w dostatku i ulegająca poprawności politycznej. To także nasza część Starego Kontynentu. W czeskiej Pradze na msze niedzielne w świątyniach katolickich uczęszcza zaledwie 8 proc. ludzi. (…)
