Papież Franciszek w wygłoszonej niedawno homilii powiedział, że dzieci mają prawo być głośne i płakać w kościele, ponieważ „w łzach dziecka jest głos Boga”. Jak zatem reagować na „nadaktywne” dzieci w czasie mszy św.?
W Starym Testamencie dziecko było znakiem błogosławieństwa Bożego (Wj 23,26; Syr 40,19). Jeremiasza Bóg wybrał na proroka już w łonie matki (Jr 1,5), a Samuela w dzieciństwie powołał do wyjątkowej misji (1 Sm 3,1-21). Jednak szczególną miłością i troską otaczał dzieci Jezus, który „biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił” (Mk 10,16). Skrytykował apostołów, którzy zabraniali przynosić do Niego dzieci (Mk 10,14). Spierającym się o pierwszeństwo apostołom Jezus postawił dziecko, mówiąc: „jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 18,3). (…)
