Ich niezwykła przyjaźń trwała nieprzerwanie prawie przez pięćdziesiąt lat. Jej świadectwem są listy, które Wanda Półtawska i Karol Wojtyła wzajemnie do siebie pisali. Korespondencja ta stanowiła utajony materiał dowodowy w procesie beatyfikacyjnym Jana Pawła II.
Symbolem wolności jest dla niej las, za nim tęskni i jak tylko może, zawsze do niego ucieka. Tam też szuka samotności, na którą rzadko może sobie pozwolić. Miłość tę zawdzięcza swojemu ojcu, z którym była bardzo związana. Często wspólnie wędrowali po okolicznych wąwozach i pagórkach. Ja jestem córka tatusia, tatusiowa Niunia – mówi Wanda Półtawska w filmie „Duśka” Wandy Różyckiej-Zborowskiej.
Urodziła się 2 listopada 1921 roku w Lublinie jako najmłodsze dziecko państwa Wojtusików. (…)
IWONA DEMSKA
