Czytania z 17 grudnia: Rdz 49,1a. 2. 8-10; Ps 72 (71), 1b-2. 3-4b. 7-8. 17 (R.: por. 7); Mt 1,1-17.
(Mt 1,1-17 – z Biblii Tysiąclecia)
DZIECIĘCTWO JEZUSA
Rodowód Jezusa
1
1 Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. 2 Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; 3 Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; 4 Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; 5 Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, 6 a Jesse ojcem króla Dawida.
Dawid był ojcem Salomona, a matką była [dawna] żona Uriasza. 7 Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; 8 Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; 9 Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; 10 Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; 11 Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.
12 Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; 13 Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; 14 Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; 15 Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; 16 Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
17 Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń.
Rozważanie:
Dziś rozpoczynamy nowennę przed Bożym Narodzeniem. Już tylko dziewięć dni dzieli nas od tej wielkiej uroczystości. Rozpoczynamy więc szczególny czas, wręcz zwany nieraz drugą częścią Adwentu.
W ten pierwszy dzień Ewangelia jest nieco skomplikowana. Jest w niej wymienionych wiele obcych imion, nieznanych i dziwnie brzmiących, a także niezrozumiałych. Dlaczego? Św. Mateusz pisząc Ewangelię bardzo często powołuje się na teksty wzięte z ksiąg Starego Testamentu, aby przekonać czytelnika, że na Jezusie wypełniają się wszystkie przepowiednie proroków. Chce też ukazać, że nie jest On jakąś osobą stojącą poza całym rodzajem ludzkim, ale że jest mocno włączony w historię ludzkości, a przede wszystkim w historię zbawienia, którą Bóg rozpoczął z powołaniem Abrahama. Wzorując się na dziewięciu rozdziałach Księgi Kronik, w których jest podana genealogia ludzkości, podaje imiona przodków Jezusa, począwszy od Abrahama, aż do Józefa i Maryi, którzy przynależeli do rodu wielkiego króla Dawida.
Powołanie Abrahama było ważnym wątkiem w całej historii Narodu Wybranego. Obietnica, że Bóg będzie ze swym narodem, że będzie jego Bogiem, została dana Abrahamowi i powtarzana aż do przyjścia Jezusa. Żydzi byli dumni, że ich Ojcem jest Abraham (zob. J 8,39). Rozważając to możemy poznać, jak bogate jest nasze dziedzictwo duchowe, obficie błogosławione przez wszechmoc i obecność Bożą. Jest ono również bardzo ludzkie. To historia bogata w wielkich grzeszników, jak również w wielkich świętych. To w niej ciągle powtarzają się obietnice i wezwania Boże: „Będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem” (Kpł 26,12).
Jezus czyni tę obietnicę uniwersalną, tzn. nie zacieśnia jej tylko do członków Narodu Wybranego, ale obejmuje nią wszystkich ludzi – całą rodzinę ludzką. W ten sposób także i my zostaliśmy nią objęci. Tę obietnicę wypełnił Jezus, składając Bogu swe życie w ofierze na krzyżu. Od tej chwili naszym drzewem genealogicznym stał się właśnie krzyż. W nim odkrywamy boskie i królewskie pochodzenie naszego słynnego Poprzednika i Zbawcy. Powinniśmy być dumni i wzmocnieni na duchu tą naszą duchową genealogią.
Boże Narodzenie już blisko. Niech ono będzie zatem dla nas okazją do głębokiego przemyślenia tego, czego Jezus dokonał dla nas, stając się Dzieckiem Maryi. Niech będzie też okazją do okazania szczerej wdzięczności Bogu, nie tylko za dar Swojego Syna, ale też za daną nam możliwość stania się dziećmi Bożymi. Uczyńmy też wszystko, by być godnymi tego przywileju.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011