Czytania: Rz 12,5-16a; Ps 131(130), 1bcde. 2-3; Mt 11,28; Łk 14,15-24.
(Łk 14,15-24 – z Biblii Tysiąclecia)
Przypowieść o uczcie
15 Słysząc to, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: «Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym». 16 Jezus mu odpowiedział: «Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. 17 Kiedy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe. 18 Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: „Kupiłem pole, muszę wyjść, aby je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego!” 19 Drugi rzekł: „Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego!” 20 Jeszcze inny rzekł: „Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść”. 21 Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: „Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych!” 22 Sługa oznajmił: „Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce”. 23 Na to pan rzekł do sługi: „Wyjdź na drogi i między opłotki i zmuszaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony. 24 Albowiem powiadam wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty”».
Rozważanie:
W dzisiejszej Ewangelii Jezus ukazuje w sposób obrazowy ustosunkowanie się niektórych grup żydowskich, szczególnie faryzeuszy i uczonych w Piśmie, do Niego jako przepowiedzianego Mesjasza. W obrazie uczty i zaproszonych gości jest ukazane wyłączenie Żydów z funkcji uprzywilejowanej narodu wybranego i umożliwienie poganom wejścia do Kościoła – nowego Ludu Bożego. Dla słuchających Jezusa ta przypowieść była łatwa do zrozumienia. Byli członkami narodu wybranego, byli jego religijnymi przywódcami. Im Jezus przepowiadał Ewangelię i ich wzywał do nawrócenia i zreformowania poglądów religijnych oraz legalistycznych przepisów prawnych. Oni jednak byli zbyt zajęci sobą i sprawami doczesnymi, tak że przepowiadanie Jezusa nie mogło do nich dotrzeć ani wzruszyć ich serc. Dlatego druga część Ewangelii mówi o odwróceniu się Boga (Gospodarza) od Żydów i zwróceniu się do ludzi pogardzanych przez nich, tj. do ubogich, ułomnych, niewidomych, pogan, ludzi pozbawionych łask Bożych w opinii prawowiernych Żydów. Te słowa Jezusa miały szczególne znaczenie dla pierwszych chrześcijan wywodzących się z ubogich warstw społeczenstwa. Mają też wartość dla nas dziś, członków niegdyś narodów pogańskich.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012