Liturgia słowa: 2 J 4-9; Ps 119 (118), 1-2. 10-11. 17-18 (R.: por. 1); Łk 21, 28bc; Łk 17, 26-37.
(Łk 17, 26-37 – z Biblii Tysiąclecia)
26 Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: 27 jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich. 28 Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, 29 lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich; 30 tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
31 W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. 32 Przypomnijcie sobie żonę Lota. 33 Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je. 34 Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. 35 Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona». 36 Pytali Go: «Gdzie, Panie?» 37 On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy».
Rozważanie:
To co Jezus mówi o dniach Noego i o nadchodzącym czasie końcowym, dzieje się zawsze. Również dziś w naszym społeczeństwie. Ludzie jedzą i piją, ucztują, spędzają beztrosko czas, jakby nie było żadnej odpowiedzialności i żadnej przyszłości. Robią zakupy, zdobywają pieniądze. Sieją i budują, kombinują na wszystkie sposoby, a warunki życia stają się coraz bardziej nieludzkie. Jezus ostrzega, że Bóg z tego całego tłumu zajętych ludzi wybiera tych, którzy należą do Niego. „Dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty […]. Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta” (Łk 17,34-35).
Wszyscy uczestniczymy w tym ziemskim życiu. Bóg obserwuje każdego z nas i wybiera tych, którzy żyją innym życiem, życiem Bożym. Bóg nie bierze wszystkich „pod jedną grubą kreskę”. Dla Boga każdy człowiek jest indywidualnością – każdy jest osobą wolną, z możliwością użycia tej wolności przy podejmowaniu decyzji, która oznacza opowiedzenie się za Bogiem lub przeciwko Niemu. Tę decyzję musi podjąć każdy i z całkowitą odpowiedzialnością.
Obyśmy należeli do tych ludzi, którzy zawsze opowiadają się za Bogiem i nie ulegają wpływom bezbożnych grup lub nowinkom czasu. Prośmy dziś o dar roztropności w podejmowaniu naszych decyzji.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012