Prawda o Wniebowzięciu Maryi podkreśla konieczność równowagi między ciałem i duszą, wiarą i życiem, sprawami ziemi i nieba.
Uczniowie Jezusa zawsze byli przekonani o wyjątkowości Maryi. Trudno, aby było inaczej, skoro Anioł Gabriel nazwał Ją „pełną łaski” (Łk 1,28), krewna Elżbieta powiedziała: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1,45), a Jan Apostoł po śmierci Jezusa traktował Maryję jak własną matkę (por. J 19,27).
W mocy Ducha Świętego, którego zesłania również Maryja była uczestniczką (por. Dz 1,14), Kościół odczytuje sens Jej ziemskiego życia i losu po jego zakończeniu. (…)
ks. JANUSZ
CHYŁA