Żurawina, która rośnie u nas (Vaccinum oxycocus), ma stosunkowo niewielkie owoce, natomiast owoce rosnącej w Kanadzie i USA, nazywanej żurawiną wielkoowocową (Vaccinum macrocarpus), osiągają rozmiary dojrzałej wiśni. Zbierali je Indianie, używając ich jako dodatku do suszonego mięsa. Jak podaje prof. Iwona Wawer, znawczyni roślin leczniczych, najstarszy północnoamerykański przepis na sok żurawinowy pochodzi z roku 1683, a tradycja jedzenia indyka z żurawiną w Dzień Dziękczynienia trwa w Ameryce Północnej do dzisiaj.
Medycyna ludowa poleca żurawinę jako skuteczny środek w zwalczaniu infekcji dróg moczowych. Dobre działanie żurawiny z powodu wysokiej zawartości witaminy C wykazano też w przeziębieniach i chorobach reumatycznych. Można więc podziwiać mądrość ludów Północy – precyzyjny skład chemiczny jagód żurawiny, tłumaczący jej leczniczą skuteczność, poznano dopiero niedawno, a biochemiczne mechanizmy działania poszczególnych substancji biologicznie czynnych badane są do dziś.
Najpopularniejszym leczniczym zastosowaniem soku z żurawiny są infekcje dróg moczowych. (…)
Wit Romanowski
Więcej przeczytasz w 21. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [13 i 20 października 2024 R. XXXV Nr 21 (910)], str. 36.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
