XXVI i XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA
„Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?”
„Wskazuje drogę grzesznikom”
Jezus ukazał w opowiadaniu zachowanie dwóch synów, których ojciec poprosił, żeby poszli pracować w winnicy. Jeden odpowiedział ochoczo, lecz nie poszedł, drugi zaś odmówił, ale zreflektował się i poszedł. Na pytanie Nauczyciela (por. cytat w tytule Mt 21,31) słuchacze odpowiedzieli, że ten ostatni wypełnił wolę ojca. Dwaj synowie posłużyli do zobrazowania dwóch postaw ludzkich: arcykapłanów i starszych ludu uważano za przywódców religijnych narodu wybranego. To byli ci, którzy odpowiedzieli Ojcu niebieskiemu „tak”, ale kiedy Ten wysłał do nich Mesjasza, nie posłuchali Go i wystąpili przeciwko Boskiej woli. Z kolei grzesznicy (celnicy i nierządnice) przez swą niewierność mówili przykazaniom Pana „nie”, ale nawróciwszy się – dzięki nauczaniu Jezusa – ostatecznie spełnili wolę Bożą. Ci drudzy wyprzedzili w drodze do nieba tych pierwszych. Przenosząc te prawdy na poziom bardziej ogólny, możemy stwierdzić, iż zdarza się niekiedy, że człowiek sprawiedliwy schodzi z prawej drogi, a bezbożny, kroczący drogami bezbożności, może się nawrócić i stać człowiekiem pobożnym. Pierwszy straci wszystko, co wcześniej osiągnął, a drugi osiągnie zbawienie (por. Ez 18,25–28). Grzesznik chcący zmienić swe postępowanie może liczyć na pomoc samego Boga, który „wskazuje drogę grzesznikom” (cytat w podtytule; Ps 25,8) i „pomaga pokornym czynić dobrze” (Ps 25,9). Zagubiony grzesznik powinien także znaleźć pomoc u ludzi pobożnych. Tychże św. Paweł pouczył, aby dbali nie tylko o swoje sprawy, ale też o innych (por. Flp 2,4).
XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
„Spójrz i nawiedź tę winorośl”
„Przyjaciel mój miał winnicę na żyznym pagórku”
W ramach Ewangelii usłyszeliśmy przypowieść o dzierżawcach winnicy (por. Mt 21,33–43), a teraz spróbujemy odczytać jej znaczenie. Gospodarzem zakładającym winnicę jest Bóg, winnicą Izrael, dzierżawcami przywódcy narodu wybranego, sługami wysłanymi do dzierżawców po należności prorocy, a synem Mesjasz, Syn Boży. Dzierżawcy pozabijali Bożych posłańców i samego Chrystusa. To był ogromny cios dla winnicy. Bóg troszczył się o naród wybrany i zapewnił mu idealne warunki do życia i rozwoju, o czym czytamy w Pieśni o winnicy w Księdze Izajasza (cytat w podtytule stanowi jej początek; Iz 5,1). Miał prawo spodziewać się dobrych owoców, niestety tęgo się rozczarował. „Spodziewał się, że [winnica] wyda winogrona, lecz ona cierpkie wydała jagody” (Iz 5,2). Zapowiedział, że ukarze naród wybrany (winnica zostanie zniszczona). Nad jej mizerną kondycją ubolewał psalmista. Nie stracił jednak nadziei na zmianę tej tragicznej sytuacji, dlatego z ufnością prosił Pana o interwencję (por. cytat w tytule; por. Ps 80,15) i ochronę tego, co kiedyś sam utworzył. W przekazie ewangelicznym winnica nie ulega zniszczeniu. Ukarani mają być tylko okrutni dzierżawcy. Gospodarz zabierze im winnicę i przekaże innym rolnikom. Odtąd winnicą Pańską nie będzie Izrael, lecz nowy lud Boży, czyli Kościół. Jeśli nowi dzierżawcy pozostaną wierni Gospodarzowi, mogą liczyć na wiele darów, jakim obdarzy On swoją winnicę. Jednym z nich jest pokój, o którym dwukrotnie wspomina św. Paweł w drugim czytaniu (por. Flp 4,6–9)
Więcej przeczytasz w 20. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [1 i 8 października 2023 R. XXXIV Nr 20 (883)], str. 6-7.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
