NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO oraz II NIEDZIELA WIELKANOCY
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
„Powstał, nie ma Go tu”
„Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia”
Słowa przywołane w podtytule (Dz 10,40) stanowią streszczenie wielkiego wydarzenia dotyczącego Zmartwychwstania Jezusa. Prawda ta była najważniejszym tematem przepowiadania starożytnego Kościoła. Jej ślady znajdujemy w pierwszych pismach chrześcijańskich, a do takich należą listy św. Pawła Apostoła (por. Rz 6,3–11; 1 Kor 5,6b–8; Kol 3,1–4), oraz w Ewangeliach (w ramach Wigilii Paschalnej przywoływana jest w tym roku relacja św. Marka [por. Mk 16,1–7] – stąd pochodzi cytat w tytule, a podczas mszy w dzień św. Jana [por. J 20,1–9]). Powstanie z martwych Bożego Syna stanowi centralny punkt w historii ludzkości i w historii zbawienia. Jej streszczenie zawierają czytania w ramach bogatej Liturgii Słowa z sobotniego wieczoru. W wybranych starotestamentalnych fragmentach możemy usłyszeć o dziele stworzenia świata (por. Rdz 1,1–2,2), o ofierze Abrahama (por. Rdz 22,1–18) oraz o wyjściu Izraelitów z Egiptu (por. Wj 14,15–15,18). Prawdę o zbliżającym się Nowym Przymierzu i przełomie w relacjach ludzi ze Stwórcą przekazywali stopniowo na kartach swych ksiąg prorocy, między innymi: Izajasz (por. Iz 12,2–6; 54,4–14; 55,1–11), Baruch (por. Ba 3,9–4,4), Ezechiel (por. Ez 36,16–28). Tęsknotę za niezrozumiałą jeszcze prawdą i za intuicyjnie wyczuwanym zwycięstwem Boga nad śmiercią wyrażał wielokrotnie psalmista (por. Ps 16; 19; 30; 33; 42; 51; 104; 118). Zmartwychwstanie Pana także i dla nas jest przełomowym wydarzeniem. Jego istotę zawierają słowa wyśpiewane w Sekwencji: „Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy”.
II NIEDZIELA WIELKANOCY
„Zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara”
„Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”
Św. Jan Apostoł (a z jego listu pochodzi dzisiejszy tytuł; 1 J 5,4) łączy wiarę, która prowadzi do zwycięstwa, z miłością i życiem. To są wyznaczniki życia chrześcijanina, który widzi, że w Jezusie najpełniej uwidoczniła się miłość, a jej największym aktem była śmierć Pana za zbłąkaną ludzkość. Ale po śmierci zatriumfowało życie, bo On zmartwychwstał. I to jest Jego zwycięstwo, którego i my stajemy się beneficjentami. Jako pierwsi mogli się o tym przekonać apostołowie. Im to objawił się Mistrz po zmartwychwstaniu. Pomiędzy nimi nie było jednak Tomasza (zwanego „niewiernym”), który nie dowierzał świadectwu współtowarzyszy. Nauczyciel osobiście pokazał Mu swoje rany i uczeń uwierzył. Wiara i miłość, cnoty boskie, mogą wydawać się dla nas pojęciami abstrakcyjnymi, tymczasem powinny przybrać bardzo praktyczny charakter. Św. Jan, wyżej już przywołany, przekonuje, że ujawniają się one w przestrzeganiu Bożych przykazań. Największe spośród nich – miłość – należy realizować w konkretnych uczynkach. Wiedzieli o tym dobrze pierwsi chrześcijanie, dlatego dbali o siebie nawzajem, pomagali ubogim, żyli we wspólnocie dóbr i modlitwy. Ich relacje opisane są w dzisiejszym pierwszym czytaniu (por. Dz 4, 32–35). Przy tym wszystkim nieustannie świadczyli o zmartwychwstaniu Pana, które stało się cudem w ich oczach (por. Ps 118,23). Wiara, miłość, życie i zwycięstwo – niech te prawdy, jakimi żyli od początku wyznawcy Chrystusa, będą także elementami naszej religijnej tożsamości!
Więcej przeczytasz w 7. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [4 i 11 kwietnia 2021 R. XXXII Nr 7 (818)]
TUTAJ można zakupić najnowszy (7/2021) numer dwutygodnika „Pielgrzym”:
https://ksiegarnia.bernardinum.com.pl/pl/p/Pielgrzym-72021/287
