Dzień powszedni (14.11.2024, Czwartek)

Liturgia słowa: Flm 7-20; Ps 146 (145), 6c-7. 8-9a. 9b-10 (R.: por. 5a); J 15, 5ab; Łk 17, 20-25.

REKLAMA

(Łk 17, 20-25 – z Biblii Tysiąclecia)

Przyjście królestwa Bożego

20 Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; 21 i nie powiedzą: “Oto tu jest” albo: “Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest».

Dzień Syna Człowieczego

22 Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. 23 Powiedzą wam: “Oto tam” lub: “Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi! 24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. 25 Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.

Rozważanie:

U schyłku roku liturgicznego teksty czytań i modlitw często mówią o końcu czasów. Najczęściej są to odpowiedzi dawane na pytania uczniów lub innych ciekawych osób dotyczące przyjścia Królestwa Bożego. W odpowiedziach Jezusowi chodzi raczej o czas obecny: „Królestwo Boże pośród was jest” (Łk 17,21) – mówi. Chodzi o to, by ludzie oddawali cześć Bogu, aby tak ze sobą żyli, by być znakiem królestwa Bożego.
W dzisiejszym urywku ewangelicznym opisane są wydarzenia, w których Jezus występuje jako Sędzia sprawiedliwy. Jego sąd poprzedzają kataklizmy: trzęsienie ziemi, wojny itd. Są to opisy przejmujące grozą. Z ust Jezusa, sprawiedliwego Sędziego, wychodzą słowa potępienia. Jak rzeczywiście będzie, trudno odpowiedzieć. W każdym razie na pewno nie zaszkodzi, jeśli obraz sądu i Jezusa jako sprawiedliwego Sędziego weźmiemy poważnie do serca. Jezus staje przed światem jako cierpiący i odrzucony przez ludzi. Gdy ponownie przyjdzie, wyda ostateczny, sprawiedliwy sąd. Będzie to sąd miłości, a nie potępienia. Miłość jednak zawsze domaga się odwzajemnienia. Tak jak dziś odwzajemniamy się Jezusowi za Jego miłość, tak samo będziemy osądzeni Jego miłością na końcu świata lub przy naszej śmierci.

Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *