Czytania: Dz 20,17-18a. 28-32. 36; Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 3c); Rz 8, 31b-39; J 10,14; J 10,11-16
W Ewangelii słyszymy słowa samego Jezusa: „Ja jestem dobrym pasterzem”. Samo określenie „pasterz” jest też dziś często używane. Pasterzem jest nazywana osoba, która dogląda trzody owiec na górskich pastwiskach. Także o kapłanie mówi się jako o duszpasterzu. Rzadko jest używane dziś to określenie w takim samym znaczeniu, jak było w czasach Jezusa. Pasterzowanie wtedy było zawodem, który pochłaniał całe życie człowieka. Osoba wykonująca ten zawód była zajęta pracą przez 24 godziny na dobę, i to każdego dnia przez cały rok. W dzień dbała o należyte pożywienie dla owiec i o bezpieczeństwo całego stada przed napaścią dzikich zwierząt lub rozbójników. W nocy zaś czuwała nad śpiącą trzodą, gotowa bronić ją z poświęceniem własnego życia. Stosunek pasterza do trzody, a także trzody do pasterza, charakteryzował się zażyłością. Pasterz znał stan każdej owcy. Owce zaś znały nie tylko osobę pasterza, ale rozpoznawały również jego głos.
O takim właśnie stosunku między trzodą i sobą samym mówi dziś Jezus w Ewangelii. Jego trzodą nie są jednak owce-zwierzęta, ale wszyscy ci, którzy uwierzyli w Niego, wzięli swój krzyż na swoje ramiona i idąc za Nim naśladują Go (zob. Łk 9,23). Jezus zna każdego z nas, w taki sam sposób, jak Bóg Ojciec zna Jego. Jak Dobry Pasterz dobrowolnie oddał za nas swoje życie.
Okażmy Jezusowi za to wszystko naszą wdzięczność, godnie Go naśladując i wytrwale podążając za Nim przez całe nasze życie. W jaki sposób możemy okazać Jezusowi naszą wdzięczność? Włączając się razem z Nim w pasterzowanie. Nie tylko idąc za Nim, ale dbając też o owce, które jeszcze nie należą do Jego owczarni, zgodnie z tym, co sam mówi do nas w dzisiejszej Ewangelii: „Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni”. Nasze dobre pasterzowanie okażemy przede wszystkim, gdy naszym zjednoczeniem z Jezusem i naszym godnym życiem, opartym tylko o Ewangelię, pomożemy wszystkim pozostającym poza owczarnią Jezusa włączyć się do niej. Prośmy o łaskę życia godnego dzieci Bożych!
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012