Dzień powszedni; wieczorem Wigilia Narodzenia Pańskiego (24.12.2022, Sobota)

Liturgia słowa z 24 grudnia rano: 2 Sm 7, 1-5. 8b-12. 14a. 16; Ps 89 (88), 2-3. 4-5. 27 i 29 (R.: por. 2a); Łk 1, 67-79.;
Liturgia słowa z wigilii: Iz 62, 1-5; Ps 89 (88), 4-5. 16-17. 27 i 29 (R.: por. 2a); Dz 13, 16-17. 22-25; Mt 1, 1-25 lub Mt 1, 18-25.

REKLAMA

Dzień powszedni

Liturgia słowa z 24 grudnia rano: 2 Sm 7, 1-5. 8b-12. 14a. 16; Ps 89 (88), 2-3. 4-5. 27 i 29 (R.: por. 2a); Łk 1, 67-79.

(Łk 1, 67-79 – z Biblii Tysiąclecia)

Benedictus

67 Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc:
68 «Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela,
że nawiedził lud swój i wyzwolił go,
69 i moc zbawczą nam wzbudził
w domu sługi swego, Dawida:
70 jak zapowiedział to z dawien dawna
przez usta swych świętych proroków,
71 że nas wybawi od nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
72 że miłosierdzie okaże ojcom naszym
i wspomni na swoje święte Przymierze –
73 na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi,
że nam użyczy tego,
74 iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani
bez lęku służyć Mu będziemy
75 w pobożności i sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
76 A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz,
bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;
77 Jego ludowi dasz poznać zbawienie
[co się dokona] przez odpuszczenie mu grzechów,
78 dzięki litości serdecznej Boga naszego.
Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi,
79 by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju».

Rozważanie:

Ostatni dzień nowenny przed Bożym Narodzeniem. Jutro we wszystkich kościołach zabrzmi radosny śpiew: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie” (Łk 2,14). Aby jednak ten śpiew wzbudził radość w sercach, musimy dobrze rozważyć, czy są one tak dobrze przygotowane na tę uroczystość przyjścia Jezusa, jak nasze świąteczne stoły na przyjęcie członków rodziny i gości.
W Ewangelii św. Łukasz mówi o radości Zachariasza z narodzenia syna. Wyraża ją pieśnią uwielbienia. Nowo narodzony Jan jest jedyny, drogi, święty, a jednak on nie jest Tym, który jest oczekiwany. Jest tylko Jego zwiastunem. Jeśli mały Jan jest błogosławiony, tym bardziej święty będzie tak długo oczekiwany Mesjasz, którego on wprowadzi. Jan pod koniec swej publicznej działalności szczerze wyzna: „nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała (J 1,27).
Zachariasz dziękuje Bogu za zbawienie, które już się dokonuje, i wielbi Boga w nadziei tego, co się dokona w przyszłości. Jezus już nas zbawił. Mamy wiele powodów, aby wielbić Boga za to, czego dokonał w naszym życiu, i prosić Go, by ciągle wlewał w nasze serce radość ze zbawienia, które wzbogaca życie nadzieją wiecznej szczęśliwości. Niech zatem modlitwa Zachariasza stanie się naszą modlitwą.

Wigilia Narodzenia Pańskiego

Liturgia słowa z wigilii: Iz 62, 1-5; Ps 89 (88), 4-5. 16-17. 27 i 29 (R.: por. 2a); Dz 13, 16-17. 22-25; Mt 1, 1-25 lub Mt 1, 18-25.

(Mt 1, 1-25 – z Biblii Tysiąclecia)

DZIECIĘCTWO JEZUSA

Rodowód Jezusa

1

1 Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. 2 Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; 3 Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; 4 Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; 5 Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, 6 a Jesse ojcem króla Dawida.
Dawid był ojcem Salomona, a matką była [dawna] żona Uriasza. 7 Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; 8 Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; 9 Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; 10 Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; 11 Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.
12 Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; 13 Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; 14 Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; 15 Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; 16 Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
17 Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń.

Narodzenie Jezusa

18 Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. 19 Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. 20 Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. 21 Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». 22 A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: 23 Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: “Bóg z nami”. 24 Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, 25 lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.

Rozważanie:

Za kilka godzin będziemy wspominali i celebrowali narodzenie Jezusa w stajence betlejemskiej. Przy wigilijnym stole zasiądą członkowie rodzin, aby w atmosferze miłości, a często też i przebaczenia, podzielić się białym opłatkiem, na znak, że miłość Boża przepełnia ich serca i tą miłością pragną dzielić się z tymi, których na wzór Boży darzą miłością ludzką. Czytania liturgiczne tej Mszy świętej ukazują wejście Boga w historię ludzkości. Przez wymienienie imion rodowych przodków Jezusa, zostaje nakreślona długa historia przygotowania do realizacji zbawczego planu Bożego, według którego Słowo stało się Ciałem i żyje wśród nas jako Osoba – Jezus jest jednym z nas. Gdybyśmy chcieli odtworzyć nasze drzewa genealogiczne, zapewne dokonalibyśmy bardzo interesującego odkrycia. Wśród wielu dobrych osób, najprawdopodobniej znalazłyby się także osoby nieuczciwe: złodziejaszki, cudzołożnicy itd. Podobnie, gdy przyjrzymy się drzewu genealogicznemu Jezusa, tak jak je przedstawia dzisiejsza Ewangelia, to okazuje się, że nie jest ono nieskalanie czyste. Są w nim różni przestępcy. Nawet praojciec, król Dawid, święty i bohater narodu, w chwili szaleństwa był winny zdrady małżeńskiej i zabójstwa. Tamar, jedna z matek, uwiodła Judę, patriarchę. Rut była świątobliwą poganką, a Rachel niegdyś kobietą lekkich obyczajów. Co to wszystko znaczy? Że nawet największe szaleństwo i najgorszy grzech nie mogą stać na przeszkodzie w wypełnieniu Bożych planów; że może zmienić się życie nawet najgorszego grzesznika, który żałuje i nie wstydzi się włączyć w rodzinę ludzką.
Bóg staje się jednym z nas przyjmując ludzkie ciało ze wszystkimi jego właściwościami, za wyjątkiem grzechu. Drzewo genealogiczne Jezusa odtwarza historię miłości Bożej rozciągającej się na całą historię ludzkości przygotowującą przyjście Jezusa, które właśnie za kilka godzin będziemy celebrowali w liturgii. Przez Wcielenie w łonie Dziewicy Maryi Syn Boży staje się ciałem – przyjmuje ludzką naturę, a przez chrzest pozwala nam uczestniczyć w Jego Boskiej naturze. W Eucharystii jednoczy się osobiście z każdym z nas. W ten sposób pozostaje wśród nas na zawsze. To właśnie oznacza imię zapowiedziane przez proroka Izajasza: Emmanuel, czyli Bóg z nami. Niech te ostatnie chwile przed jutrzejszą uroczystością będą dla nas okazją zastanowienia się nad tym, czy jesteśmy naprawdę godni, aby Bóg był z nami.

Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2013

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *