Liturgia słowa z soboty: Iz 30, 19-21. 23-26; Ps 147A (146), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: por. Iz 30, 18); Iz 33, 22; Mt 9, 35 – 10, 1. 5. 6-8.
(Mt 9, 35 – 10, 1. 5. 6-8 – z Biblii Tysiąclecia)
35 Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. 36 A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. 37 Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. 38 Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
Wybór Dwunastu
10
1 Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
Mowa misyjna
5 Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! 6 Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. 7 Idźcie i głoście: “Bliskie już jest królestwo niebieskie”. 8 Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!
Rozważanie:
„Jezus obchodził miasta i wioski” (Mt 9,35). Dziś Ewangelia przekazuje krótkie streszczenie działalności Jezusa. Nauczał, czyli objawiał prawdę o Bogu. Równocześnie czynił dobrze wszystkim, którzy do Niego przychodzili. Wzmianka o tym, że tę samą władzę, którą sam miał, przekazał również uczniom, i rozesłał ich do czynienia tego, co sam czynił, jest wskazówką, że życie Jezusa ziemskiego jest wzorem do odtworzenia w naszym życiu. Stwierdzenie Jezusa, że „żniwo jest wielkie, ale robotników mało” (Mt 9,37) i polecenie, aby prosić Pana o robotników, wyraźnie wskazuje, że głoszenie Ewangelii nie skończyło się wraz z ukrzyżowaniem Jezusa, ani nawet ze śmiercią ostatniego z pierwszych uczniów, lecz zostało przekazane dalszym pokoleniom. Ten obowiązek trwa do dziś i ciąży na naszych barkach. To od nas – od naszej wiary i naszego życia nią – zależy, czy Ewangelia będzie głoszona i czy następne pokolenia pójdą naszymi śladami i przyłączą się do Jezusa.
Jezus nauczał. Tak! Ale też żył tym, czego nauczał. Czy potrafimy czynić to samo? Pamiętajmy, że głoszenie Ewangelii bez życia nią na co dzień nie wystarczy. Słowa bowiem mogą innych o Bogu pouczyć, ale tylko życie godne dziecka Bożego może do Niego pociągnąć.
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2013