Dzień powszedni (07.11.2022, Poniedziałek)

Liturgia słowa: Tt 1, 1-9; Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6 (R.: por. 6); Por. Flp 2, 15d. 16a; Łk 17, 1-6.

REKLAMA

(Łk 17, 1-6 – z Biblii Tysiąclecia)

RÓŻNE WSKAZANIA

Zgorszenie

17

1 Rzekł znowu do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. 2 Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!

Obowiązek przebaczenia

3 Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu! 4 I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: “Żałuję tego”, przebacz mu!»

Moc wiary

5 Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary!» 6 Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: “Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!”, a byłaby wam posłuszna.

Rozważanie:

Boże działanie odzwierciedla się w działaniu ludzkim. Ci, którzy zdecydowali się naśladować Jezusa, w szczególny sposób powinni zwracać uwagę na to, aby nie dawać zgorszenia maluczkim lub złego przykładu bliźnim. Obowiązkiem naśladujących Chrystusa jest też braterskie upominanie błądzących i przebaczenie tym, którzy schodzą z drogi naśladowania Jezusa. O tym właśnie mówi dzisiejsza Ewangelia.
Oczywiste jest, że zgorszenia zawsze będą na tym świecie, ale nie mogą pochodzić od tych, którzy zdecydowali się żyć zgodnie z nauką Jezusa. Zgorszenie bowiem jest czymś tak złym, że lepiej stracić życie, niż to zgorszenie wywołać. Wyznawcy Jezusa powinny starać się, aby nie wywoływać zgorszenia, lecz zawsze być gotowym przebaczać, gdy ktoś wykroczy przeciwko miłości bliźniego.
Przebaczanie jest cechą samego Boga, który przebacza człowiekowi bez ograniczeń. Ten przymiot powinien uczynić swoim każdy uczeń Jezusa i być zawsze gotowym przebaczyć. W Ewangelii według św. Łukasza Jezus mówi o gotowości siedmiokrotnego przebaczenia w ciągu dnia. Zaś w Ewangelii według św. Mateusza (por. 18,22) jest mowa o siedemdziesięciu siedmiu razach, ale bez wymienienia czasu. Należy pamiętać, że w rozumieniu żydowskim obie liczby mówią o nieograniczonej ilości.
Prośmy dziś Jezusa o dar dobrego zrozumienia Jego pouczeń i wprowadzenia go w codzienne życie.

Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2012

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *