Liturgia słowa ze święta w tomie na końcu maja: Rdz 3, 9-15. 20 lub Dz 1, 12-14; Ps 87 (86), 1b-3. 5-7 (R.: por. 3); J 19, 25-34.
(J 19, 25-34 – z Biblii Tysiąclecia)
Testament z krzyża
25 A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. 26 Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». 27 Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Śmierć
28 Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». 29 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. 30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał ducha.
31 Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. 33 Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, 34 tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.
Rozważanie
O co proszę? O łaskę miłowania Jezusa tak, jak miłowała Go Maryja
Jan, jako jedyny z Ewangelistów, opisuje szczególne spotkanie Jezusa z Matką na Golgocie. Stanę pod krzyżem Jezusa razem z bolejącą Maryją i umiłowanym uczniem (w. 25). Pomodlę się do Świętego Jana, aby uprosił mi łaskę kontemplacji tego wydarzenia.
Jan zwraca najpierw moją uwagę na spojrzenie Jezusa (w. 26). Wyobrażę sobie Jego omdlałą twarz zalaną krwią, i Jego spojrzenie pełne miłości, przenikające do głębi. Patrzy na swoją Matkę i ucznia. Patrzy także na mnie. Obejmuje swoim wzrokiem każdego, bez wyjątku.
Będę kontemplował spojrzenie Jezusa. Ilekroć widzę Ukrzyżowanego, tylekroć mogę powiedzieć, że On mnie wygląda. Jestem Jego umiłowanym uczniem. Chce, abym uwierzył, że umiera dla mnie i za mnie. Czy w to wierzę?
Jezus rozpięty na krzyżu mówi do Matki o mnie. Pokazuje na mnie i mówi: „Oto syn Twój” (w. 26). Ukrzyżowany oddaje za mnie życie i oddaje mnie swojej Matce. Myśli o mnie do końca.
Razem z Matką przytulę się do stóp Jezusa. Będę kontemplował Jego miłość. Podziękuję Mu za Maryję. W Jej macierzyńskim spojrzeniu mogę zawsze oglądać Jego czułe, miłujące spojrzenie.
Jezus, który traci oddech, dusi się, resztkami sił zwraca się do mnie. Przenosi mój wzrok na Maryję i mówi: „Oto Matka Twoja” (w. 27). Podejdę do Maryi, przytulę się do Jej bolejącego serca i wyznam wobec Jezusa: „Jesteś moją Mamą!”.
Zabiorę Maryję do siebie, do mojej codzienności. Pokażę Jej osoby i miejsca, które najbardziej kocham i te, które sprawiają mi najwięcej bólu. Będę powtarzał jak dziecko: „Naucz mnie kochać Jezusa i tych, z którymi żyję na co dzień”.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
Źródło: https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/1705/O-co-prosze-O-laske-milowania-Jezusa-tak