Liturgia słowa: Wj 12, 37-42; Ps 136 (135), 1b i 23a i 24. 10a i 11a i 12. 13a i 14a i 15(R.: por. Ps 113 (112), 2a); Por. 2 Kor 5, 19; Mt 12, 14-21.
(Mt 12, 14-21 – z Biblii Tysiąclecia)
14 Faryzeusze zaś wyszli i odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Jezus “Sługa Pański”
15 Gdy się Jezus dowiedział o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. 16 Lecz im surowo zabronił, żeby Go nie ujawniali. 17 Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
18 Oto mój Sługa; którego wybrałem,
Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie.
Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom.
19 Nie będzie się spierał ani krzyczał,
i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu.
20 Trzciny zgniecionej nie złamie
ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi.
21 W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą.
Rozważanie:
„Gdy Jezus dowiedział się o tym, oddalił się stamtąd” (Mt 12,15). Ile razy czytam tę informację św. Mateusza, nasuwa mi się pytanie: Czy Jezus nie odczuwał lęku przed możliwym przykrym wydarzeniem? Pieśń o cierpiącym Słudze Jahwe z Księgi Izajasza, zacytowana tu, wskazuje wyraźnie na intencję Ewangelisty. Chce, by wszyscy czytający jego Ewangelię, znający przepowiednie proroka, zrozumieli, że Jezus jest naprawdę tym, którego przepowiadali prorocy. Oczywiście dziś nikt z wierzących nie wątpi w to.
Dzisiejsza Ewangelia wydaje się dostarczać każdemu żyjącemu zgodnie z wyznawaną wiarą praktycznej wskazówki, jak należy żyć i wypełniać zlecone przez Boga posłannictwo. W nieoczekiwanym zachowaniu się Jezusa jest wyraźnie dany wzór postępowania.
Jezus oddalił się – to prawda! Nie zaprzestał jednak czynienia dobrze. Z całą dokładnością wypełnia to, co zlecił Mu Ojciec. Wypełnia to nadal jednak w ciszy i spokoju, bez rozgłosu. Nie chce też, aby uczestniczący w Jego dobroci robili dużo hałasu. Dlatego zakazuje, albo raczej prosi, aby nie rozgłaszali tego, co widzieli. To nie tylko wypełnienie zleconego posłannictwa, to także danie świadectwa wiarygodności nauki, którą Jezus głosił. Czy w mym postępowaniu pamiętam o tym?
Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011