24 marca – O rozwój nowych form wsparcia rodzin opiekujących się dorosłymi z niepełnosprawnościami, niezdolnymi do samodzielnego funkcjonowania.
Patron dnia: bł. Hanna Chrzanowska
Hanna Chrzanowska otoczyła profesjonalną opieką pielęgniarską i duszpasterską osoby przewlekle chore i z niepełnosprawnościami, przeważnie samotne, opuszczone, zamknięte w domach, pozbawione bliskich, które pozostawały poza systemem ochrony zdrowia. Utworzyła system wsparcia w oparciu o sieć parafii. Inicjowała programy edukacyjne w szkolnictwie uniwersyteckim, które miały wykształcić kadry dla pielęgniarstwa społecznego. Stała się pionierką pielęgniarstwa domowego i rozwoju hospicjów domowych w Polsce. Była sumieniem środowiska pielęgniarskiego, jak nazwał ją kard. Franciszek Macharski. Kard. Stanisław Dziwisz powiedział o niej, że była „Matką Teresą Krakowa”.
Pionierskie kierunki działań H. Chrzanowskiej pozostają wciąż aktualne. Obecnie palącym problemem społecznym jest utworzenie kompleksowych rozwiązań w ramach publicznego systemu ochrony zdrowia, pomocy społecznej i oferty organizacji pozarządowych dla starzejących się rodziców, którzy sprawują opiekę nad dorosłymi dziećmi przewlekle chorymi. Nierzadko jedynymi opiekunami dorosłych z niepełnosprawnościami pozostają ich matki, opuszczone przez mężów. Wykazują się heroizmem, gdy z nadludzką wręcz siłą pielęgnują dorosłe już dzieci, które wagą i wzrostem przekraczają ich możliwości fizyczne.
Wraz z upływem lat rodzicom i opiekunom nie tylko brakuje środków materialnych i sił fizycznych do czynności pielęgnacyjnych, ale to sami seniorzy potrzebują opieki i wsparcia w codziennych obowiązkach. Taka rodzina staje się niewydolna w pełnieniu funkcji opiekuńczo-pielęgnacyjnych. W tej dramatycznej sytuacji zarówno młodsze, jak i starsze pokolenie wymaga stałej i systemowej pomocy. Seniorom towarzyszy lęk o przyszłość dzieci, niezdolnych do samodzielnego funkcjonowania. Spokojna starość to dla nich przede wszystkim pewność, że dzieci z niepełnosprawnością są otoczone należytą opieką, która nie skończy się z chwilą ich własnej śmierci.
Z homilii prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, kard. Angela Amato, wygłoszonej podczas beatyfikacji Hanny Chrzanowskiej 28 kwietnia 2018 r.:
Świadkowie zeznają, że Hanna przyjmowała postawę matki w stosunku do chorych oraz swoich współpracowników, którzy bardzo często nazywali ją „naszą matką”. Była szczególnie wspaniałomyślna w leczeniu i opiece nad ciężko chorymi. Odwiedzała ich i troszczyła się o ich potrzeby. Czyniła to z prostotą i serdecznością traktując chorego jako najwyższe dobro, jak swojego brata czy siostrę. Zawód pielęgniarki był dla niej prawdziwym powołaniem, wezwaniem z góry dla dobra potrzebujących. Często rozdawała lekarstwa kupione za własne pieniądze. Nie zwracała uwagi na zmęczenie czy na swoje zdrowie. Hojnie ofiarowała innym własny czas, swoją inteligencję, kulturę, współpracując aktywnie z wszystkimi, którzy troszczyli się o to, aby ulżyć chorym lub polepszyć ich warunki życia. Potrafiła sprzedać własną biżuterię, aby kupić lekarstwa dla potrzebujących. Gorliwie interweniowała, by pomóc bliźniemu, nie czekając na podziękowania czy uznania. Jedna ze świadków opowiada, że pewnego dnia Hanna dowiedziała się o ciężkiej sytuacji dwóch starszych pań, potrzebujących natychmiastowej pomocy. Kobiety żyły w złych warunkach higienicznych, w brudzie, narażone na chłód i głód. Zaraz więc nasza Błogosławiona wzięła sanki i poszła pukać do drzwi różnych klasztorów, prosząc o trochę węgla, aby rozpalić w ich piecu. «Kiedy piec się rozgrzał – tak kontynuuje świadek w swoim zeznaniu – nalałyśmy wody do miski, zagrzałyśmy ją na piecu i umyłyśmy staruszki. Następnie uprałyśmy trochę bielizny. Służebnica Boża nie wstydziła się żadnej posługi w stosunku do chorych, zakasywała rękawy i pracowała razem ze mną. Była to dla mnie najlepsza szkoła służby chorym». Była troskliwa i wyrozumiała w stosunku do tych, którzy w rodzinach opiekowali się przewlekle chorymi, zwracała szczególną uwagę na ich życie duchowe i sakramentalne. Zapewniała im również sakramentalną opiekę kapłana.
Hanna Chrzanowska – ur. 7 października 1902 r. w Warszawie. Dyplomowana pielęgniarka, poetka, powieściopisarka, instruktorka i wykładowczymi pielęgniarstwa zdrowia publicznego, redaktor naczelna czasopisma „Pielęgniarka Polska”. Odbywała praktyki i stypendia zagraniczne w dziedzinie pielęgniarstwa społecznego w Paryżu i Nowym Jorku. Pełniła funkcję dyrektorki Państwowej Szkoły Pielęgniarstwa Psychiatrycznego w Krakowie-Kobierzynie. Jako jedna z pierwszych osób w Polsce rozwijała pielęgniarstwo domowe. Razem z kard. Karolem Wojtyłą tworzyła duszpasterstwo chorych w archidiecezji krakowskiej. Zmarła 29 kwietnia 1973 r., została beatyfikowana w 2018 r.
Modlitwa św. Jana Pawła II z encykliki Evangelium vitae oraz Litania do Świętej Rodziny (str. 17–18)
Za: www.pro-life.pl
Źródło: https://kodr.pl/2025/03/vi-dzien-tygodnia-modlitwy-o-ochrone-zycia/