Wspominany w liturgii 4 października św. Franciszek z Asyżu należy do najbardziej znanych świętych. Mimo to, miejsca z nim związane nie są aż tak znane. Warto je odwiedzić podczas wyjazdów. Oto pięć franciszkowych zakątków Asyżu i okolic.
San Damiano
San Damiano jest bez wątpienia jednym z najważniejszych miejsc związanych z pierwszym okresem życia Franciszka. To niewielki kościółek z VI-VII w., leżący ok. 1 km od głównych zabudowań Asyżu. Franciszek lubił tam przychodzić, gdyż było to miejsce spokojne i ciche, idealne do medytacji i przemyśleń. To tam modlił się słowami: „Najwyższy, chwalebny Boże, rozjaśnij ciemności mego serca i daj mi, Panie, prawdziwą wiarę, niezachwianą nadzieję i doskonałą miłość, zrozumienie i poznanie, abym wypełniał Twoje święte i prawdziwe posłannictwo”.
Znajdował się tam krucyfiks, przypuszczalnie dzieło syryjskiego mnicha, z którego Jezus pewnego razu przemówił do Franciszka słowami: „Idź, napraw Mój dom, który, jak widzisz, cały idzie w ruinę”. Te słowa zupełnie odmieniły życie Biedaczyny z Asyżu. Dziś krucyfiks z San Damiano można podziwiać w jednej z kaplic bazyliki św. Klary.
Bazylika św. Franciszka w Asyżu
Najbardziej znanym miejscem związanym ze św. Franciszkiem jest dwupoziomowa świątynia z XIII w. Została wzniesiona na tzw. Wzgórzu Piekielnym, gdzie wykonywano wyroki śmierci. Gdy w 1228 r. papież Grzegorz IX dokonał poświęcenia tego miejsca, zyskało ono nową nazwę – Wzgórze Rajskie – i zupełnie nową tożsamość. Tu właśnie w 1230 r. złożono szczątki św. Franciszka. Pierwotnym miejscem pochówku był prawdopodobnie kościół św. Jerzego. Na uwagę zasługuje fakt, że do 1818 r. mało kto wiedział, gdzie dokładnie franciszkanie złożyli ciało swego założyciela. Niektórzy twierdzą, że tych informacji nie rozpowszechniano z obawy przed wykradzeniem szczątków cieszącego się wielką popularnością świętego.
Porcjunkula
Porcjunkula (łac. portiuncula – mała cząsteczka) jest miejscem zupełnie wyjątkowym w Asyżu już poprzez sam fakt, że to ulubiony kościół św. Franciszka. To miejsce uznaje się za kolebkę wspólnoty franciszkańskiej.
Tu właśnie św. Franciszkowi ukazali się Jezus, Matka Boża wraz z Aniołami. Chrystus zezwolił świętemu, aby ten udał się do papieża po zgodę na ustanowienie specjalnego odpustu. Papież Honoriusz III zgodził się, aby ci, którzy 2 sierpnia każdego roku przybędą do Porcjunkuli, a będą wyspowiadani, dostąpili zupełnego darowania win i kar. Ten odpust istnieje do dziś i jest znany pod nazwą odpustu Porcjunkuli.
Bazylika Matki Bożej Anielskiej w Asyżu
Wspomniana wyżej Porcjunkula, znajduje się we wnętrzu pięknej Bazyliki pw. Matki Bożej Anielskiej. Jest to miejsce śmierci św. Franciszka. 3 października 1226 r. wyczerpany trudami życia święty zmarł o zachodzie słońca. Niedługo przed śmiercią poprosił braci, aby położyli go na ziemi nagiego. Ręce ze stygmatami rozłożył na wzór Chrystusa na krzyżu. Wysłuchał opisu Męki Pańskiej z Ewangelii św. Jana i odszedł do wieczności recytując psalm 141. Już dwa lata później został wyniesiony na ołtarze.
Góra Subasio, pustelnia Eremo delle Carceri
Góra Subasio (ok. 800 m. n.p.m.) wznosi się niedaleko Asyżu. Na niej znajduje się pustelnia Eremo delle Carceri – miejsce, gdzie mieszkał św. Franciszek. Pielgrzymi odwiedzający tę pustelnię mogą zobaczyć m.in. miejsce, gdzie św. Franciszek spał – nagą skałę. Święty lubił tam przybywać, było to dla niego miejsce odosobnienia i spotkania z Bogiem sam na sam. W późniejszych wiekach pustelnię otaczano troską, wspominając osobę i dzieło Biedaczyny z Asyżu.
Źródło: https://www.ekai.pl/sw-franciszek-z-asyzu-znany-i-nieznany/
Fot. Family News Service
