Osoba głodna nie prosi o wykwintne czy drogie jedzenie, lecz o chleb. Stąd Jezus objawia się właśnie jako chleb życia. Papież Franciszek mówił o tym w rozważaniu na Anioł Pański. Podkreślił, że „bez Jezusa nie tyle żyjemy, ile wegetujemy: bo to On karmi nasze dusze”.
Nawiązując do niedzielnej Ewangelii, w której Jezus odnosi symbol chleba do siebie samego mówiąc jasno: „Ja jestem chlebem życia” (J 6, 48) Papież podkreślił, że tymi słowami Jezus prawdziwie podsumowuje całą swoją egzystencję i całą swoją misję. Będzie to widoczne w pełni podczas Ostatniej Wieczerzy. Ojciec Święty zauważył, że „tylko Jezus karmi nasze dusze, tylko On wybacza nam to zło, którego sami nie potrafimy przezwyciężyć, tylko On sprawia, że czujemy się kochani, nawet jeśli wszyscy nas zawodzą, tylko On daje nam siłę, by kochać i przebaczać pośród trudności, tylko On daje sercu ten pokój, którego ono szuka, tylko On daje życie wieczne, kiedy życie na ziemi się kończy”.
Zadziwmy się adorując Chleb Życia
„Jezus wie, że Ojciec prosi Go nie tylko o to, by nakarmił ludzi, lecz aby dał samego siebie, by połamał samego siebie, swoje życie, swoje ciało, swoje serce, abyśmy mogli mieć życie. Te słowa Pana budzą w nas zdumienie z powodu daru Eucharystii – mówił Franciszek. – Nikt na tym świecie, bez względu na to, jak bardzo kocha inną osobę, nie może uczynić siebie dla niej pokarmem. Bóg to uczynił i czyni to dla nas. Ponówmy to zadziwienie. Uczyńmy to adorując Chleb Życia, bo adoracja napełnia życie zadziwieniem.“
Papież przypomniał, że przyrównanie się Jezusa do chleba życia budzi wśród ludzi, którzy za Nim szli zgorszenie. Wskazał, że taka postawa nie jest obca także nam.
Bóg wszedł w konkretność świata
„Może my także jesteśmy zgorszeni: bardziej odpowiada nam Bóg, który jest w niebie i nie wtrąca się, podczas gdy my możemy zarządzać naszymi sprawami tutaj na ziemi. Tymczasem Bóg stał się człowiekiem, aby wejść w konkretność świata. Stał się człowiekiem dla mnie, dla ciebie, dla nas wszystkich, by wejść w nasze życie. I interesuje się wszystkim w naszym życiu – podkreślał Franiczek. – Możemy Mu powiedzieć o naszych uczuciach, naszej pracy, naszym dniu, bólu i niepokojach, o wielu rzeczach. Możemy Mu powiedzieć o wszystkim, bo Jezus pragnie tej zażyłości z nami. A czego nie pragnie? Być odsuniętym na bok – Ten, który jest chlebem – nie chce być lekceważonym i odsuniętym na bok, albo wzywanym tylko wtedy, gdy Go potrzebujemy.“
Papież zachęcił, by w czasie wspólnych rodzinnych posiłków, jeszcze przed łamaniem chleba, zaprosić Jezusa, który jest chlebem życia, aby poprosić Go zwyczajnie o błogosławieństwo dla tego, co uczyniliśmy, albo tego czego nie udało nam się zrobić. „Zaprośmy Go do domu, pomódlmy się po domowemu. Jezus będzie z nami przy stole i będziemy nasyceni doskonalszą miłością” – mówił Papież zachęcając do wzrastania dzień po dniu w przyjaźni z Jezusem, chlebem życia.
Beata Zajączkowska – Watykan
