Święci Pańscy – Święta Matylda

Bardzo dawno temu, w czasach, gdy na terenie dzisiejszej Polski nikomu jeszcze nie śniło się, że będziemy wierzyć w Jedynego Boga, w Niemczech mieszkała dziewczynka, chrześcijanka, Matylda. Jej tatuś był hrabią – bogatym człowiekiem, a wychowywała ją babunia, również Matylda.

REKLAMA


Hrabianka uczyła się śpiewać psalmy, czytać święte księgi, a w wolnych chwilach zajmowała się robótkami ręcznymi. Nie bardzo wiadomo, czy wtedy wynaleziono już szydełko. W każdym razie na pewno nie szyło się jeszcze na maszynie elektrycznej.
Kiedy Matylda skończyła czternaście lat, wydano ją za mąż za księcia Henryka, który wkrótce zasiadł na tronie Niemiec jako król. Matylda została więc królową.
Para królewska kochała się serdecznie i miłością dzieliła się z innymi – urodziło im się pięcioro dzieci, a zamek królewski stał się miejscem, gdzie wszyscy potrzebujący znajdowali pomoc. Matylda widziała w biedakach samego Jezusa, który przecież nam mówi: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. Przygotowywała więc dla nich posiłki, dbała, by nie marzli zimą. Starała się o uwolnienie skazańców i wypuszczanie więźniów na wolność.
Chorym posyłała wykwintne dania – mówiono, że zjedzenie przygotowanej przez królową Matyldę potrawy przynosiło zdrowie!
Gdy król Henryk umierał, dziękował swojej żonie za wszystkie mądre rady, łagodność, którą hamowała jego gniew, i modlitwy, którymi go otaczała. Matylda żyła jeszcze ponad trzydzieści lat jako królowa wdowa, kochając Boga i pomagając ludziom.
Umarła 14 marca 968 roku, dwa lata po tym, jak Polska przyjęła chrzest. Tego dnia Matyldy obchodzą imieniny.

Anna Moszyńska



Kliknij w obrazek, aby powiększyć.


Mały Pielgrzym, Marzec 2019, nr 3 (336)

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *