Trzęsienia księżycowe są rezultatem wewnętrznych sił i napięć w strukturze Księżyca, takich jak skurcze termiczne, zmiany składu chemicznego czy procesy tektoniczne. Migracja księżycowa może wpływać na siły grawitacyjne działające na Księżyc, ale nie jest głównym czynnikiem wywołującym trzęsienia księżycowe. Najsilniejsze z trzęsień księżycowych, jakie udało się zarejestrować, powiązano ze skarpami w okolicy krateru de Gerlache w odległości 60 km od południowego bieguna Księżyca. Księżycowe trzęsienia, znane również jako lunary, są zazwyczaj słabe i nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla astronautów. Astronauci na Księżycu, tak jak ci uczestniczący w misjach Apollo, byli świadomi tych sejsmicznych zjawisk, ale ostatecznie nie były one na tyle silne, aby zagrażać powodzeniu misji. Obecnie nie jest to główne wyzwanie dla astronautów eksplorujących Księżyc, jednak w przyszłości, jeśli planowane będą dłuższe misje na Księżycu, zrozumienie i monitorowanie tych zjawisk może być ważne dla bezpieczeństwa astronautów oraz ewentualnego osadnictwa na Księżycu.
Karolina Nowopolska
„Pielgrzym” [18 i 25 lutego 2024 R. XXXV Nr 4 (893)], str. 35.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
