Fizycy zakładali, że wiry oceaniczne lub pierścienie o średnicy kilkudziesięciu lub setek kilometrów powinny się rozproszyć w ciągu kilku tygodni z powodu niestabilności baroklińskiej – niestabilności prądów uwarstwionego wirującego ośrodka płynnego z pionowym ścinaniem prędkości. Jednak obserwacje pokazują, że niektóre cykle są w stanie przetrwać nawet dziesięć lat. Współczesne badania wykazały, że stare modele nie uwzględniły chropowatości dna, czyli obecności podwodnych gór, grzbietów i dolin. Wykonano symulację na płaskim dnie, a także na dnie o realistycznej topografii, co wykazało, że wiry na nierównych powierzchniach utrzymują się znacznie dłużej niż ich identyczne odpowiedniki na płaskim dnie morskim.
Karolina Nowopolska
„Pielgrzym” [10 i 17 grudnia 2023 R. XXXIV Nr 25 (888)], str. 35.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.
