Zwiedzając jakiś czas temu pelplińską katedrę, usłyszałam o św. Bernardzie – „założycielu zakonu cystersów”. Rzeczywiście, w potocznej opinii to właśnie ten święty kojarzy się z początkami cystersów. Prawda jest jednak nieco inna. Za datę powstania zakonu przyjmuje się dzień 21 marca 1098 roku, kiedy to św. Robert, zniechęcony osłabieniem ducha monastycznego w macierzystym klasztorze, wraz z innymi benedyktyńskimi mnichami wyruszył z Molesmes w Burgundii do Cîteaux, by w tym miejscu założyć nowy klasztor.
Książę burgundzki, Eudes (Odo), obdarzył pustelników ziemią, by mogli ją uprawiać, a biskup Chalon podniósł klasztor do godności opactwa. Pierwszym opatem został św. Robert. Jednak już w 1099 roku mnisi z Molesmes poprosili Roberta o powrót, obiecując podporządkowanie się regułom zakonu benedyktyńskiego. Robert wrócił więc do Molesmes i pozostał tam aż do śmierci. (…)
Zofia Pomirska
Więcej przeczytasz w 2. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [19 i 26 stycznia 2025 R. XXXVI Nr 2 (917)], str. 4.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.