Papież Benedykt XVI napisał, że „w życiu świętych nie należy brać pod uwagę jedynie ich ziemskiej biografii, ale także ich życie i działanie w Bogu po śmierci. W przypadku świętych jest jasne: kto zmierza ku Bogu, nie oddala się od ludzi, ale staje się prawdziwie bliski. Doświadczenie wielu osób uczy, że właściwa działalność świętych zaczyna się dopiero wraz z ich śmiercią”.

Spośród wielu świętych wymienimy trzech: św. Spirydona, św. Andrzeja Bobolę oraz św. Charbela (Youssef Makhlouf), gdyż w świetle ich życia ta prawda objawia się w wyjątkowy sposób.
Św. Spirydon
Na uwagę zasługuje św. Spirydon, biskup cypryjski z Tremituntu z IV wieku, jeden z najbardziej znanych świętych w Grecji, który wyróżniał się skromnym stylem życia. Będąc biskupem, zamiast okazałej mitry nosił czapkę pasterską. Już za życia czynił cuda, pomagając ubogim i nieszczęśliwym. W 325 r. brał udział w I Soborze Powszechnym w Nicei, wyjaśniając jego uczestnikom istotę Świętej Trójcy. Zmarł w 348 r. Jego szczątki doczesne znajdują się obecnie na greckiej wyspie Korfu. (…)
o. Paweł Warchoł
Więcej przeczytasz w 2. numerze dwutygodnika „Pielgrzym” [19 i 26 stycznia 2025 R. XXXVI Nr 2 (917)], str. 16-18.
Dwutygodnik „Pielgrzym” w wersji papierowej oraz elektronicznej (PDF) można zakupić w księgarni internetowej Wydawnictwa Bernardinum.