Z faktu poczęcia i narodzenia Jezusa Chrystusa z Maryi Dziewicy z całą mocą wyłania się prawda, że „nikt nie jest ojcem tak jak Bóg” (KKK 239). Niepokalanie Poczęta Maryja nie tylko doświadczała tej prawdy w poświacie zwiastującego Gabriela czy blasku betlejemskiej gwiazdy, ale przez całe swe święte życie.
Jednak pod krzyżem w Sercu Bolesnej Matki prawda Bożego Ojcostwa wyrazi się najdosłowniej (Łk 23,46). Jak swoim poczęciem i narodzeniem Jezus przybliży nam Ojca, z którym zawsze stanowi jedno (por. J 10,30), tak umierając, oddał nam swoją Dziewiczą Matkę (J 19,26–27). To z Niej, wybranej uprzednio przez Ojca, narodził się „dla nas ludzi i dla naszego zbawienia” (Symbol Nicejsko-Konstantynopolitański). Tak naucza też Sobór Chalcedoński: „Przed wiekami zrodzony z Ojca jako Bóg, w ostatnich czasach narodził się dla nas i dla naszego zbawienia jako człowiek z Maryi Dziewicy, Bożej Rodzicielki”. Prawda dziewiczego poczęcia Syna Bożego i naszego odkupienia przez Jego śmierć na krzyżu są nierozdzielne. (…)
