Jedna dusza w dwóch ciałach

Na temat przyjaźni zapisano tony papieru. I choć wymyka się słowom, bo bardziej dotyczy serca niż rozumu, niewątpliwie jest darem. To powierzenie komuś magicznego pierścienia albo czarodziejskiego fletu – mówił Hugo von Hofmannsthal – austriacki pisarz okresu modernizmu.

REKLAMA

O te skarby trzeba nieustannie dbać, żeby nie straciły swego blasku ani cudownego brzmienia.

 

Dla starożytnego świata przyjaźń stanowiła centrum życia moralnego. W cieniu oliwnych gajów, gdzie panował przyjemny chłód, filozofowie rozprawiali o niej wraz z uczniami (element wychowania). O greckim ideale przyjaźni dyskutowali i pisali znakomici mędrcy: Pitagoras, Sokrates, Platon, Tales z Miletu, Arystyp z Cyreny czy Antystenes z Aten, który twierdził, że przyjaciółmi są jedynie ludzie dobrzy. To świadczy o tęsknocie za przyjaźnią i uczuciach, które ze sobą niesie.

Arystoteles rozróżniał trzy rodzaje przyjaźni: opartą na wzajemnej korzyści, na przyjemności i na doskonałości. (…)

MARZENNA BŁAWAT

 

Udostępnij ten artykuł:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *