Jest wieczór, 12 maja 2000 roku, przeddzień uroczystej liturgii, podczas której Kościół ma wynieść na ołtarze pastuszków Franciszka i Hiacyntę Marto. Jan Paweł II po raz ostatni przybywa do Fatimy. Swe pierwsze kroki kieruje ku miejscu objawień Maryi. Klęka przed cudowną figurą i zaczyna się modlić. Niemal milion ludzi zebranych w Cova da Iria zatapia się w ciszy tak wielkiej, że jest ją w stanie rozciąć bzyczenie przelatującej muchy.
Anielska opieka jest jakby przedłużeniem ojcowskich dłoni Boga. Jest ona namacalnym i bardzo konkretnym wyrazem Jego miłosiernej troski o każdego z nas.
Często niezałatwione sprawy – natury psychicznej lub duchowej – brak przebaczenia czy świadomie ukrywane, niewyjawiane grzechy mogą prowadzić do dolegliwości fizycznych – bólu głowy, niepokoju, a nawet lęku. Lęk nie pochodzi jednak od Boga.
Chcąc zrozumieć duchowość franciszkańską warto powrócić do czasów św. Franciszka z Asyżu. Jego życie ukazuje bowiem całą „Regułę franciszkańską”. Można podziwiać, że normy ustanowione 800 lat temu są do dzisiaj aktualne i zachwycają wielu zwolenników tego skromnego człowieka.
Podczas wakacji i wypoczynku jeszcze łatwiej wielbić Boga – mamy wówczas więcej okazji, aby podziwiać jego dzieła. Modlitwą jest przecież kontemplacją świata stworzonego i zachwyt nad przyrodą. I jeszcze odczuwanie piękna odkrywanego w sztuce, muzyce czy architekturze – to nas zbliża do Niego.
Msza jest całością – wszystkie jej elementy są integralne: od znaku krzyża na początku, przez akt pokuty, Liturgię Słowa, Liturgię Eucharystyczną, po rozesłanie. Błogosławieństwo jest dla nas ważne, bo przecież to Bóg nam błogosławi i wychodzi z nami w codzienność, do naszych ludzkich spraw.
Obraz św. Teresy z Lisieux wisi skromnie na filarze bocznym kościoła Świętej Rodziny w Zakopanem i nie ma pod nim nawet półki na kwiaty, ale odnosi się wrażenie, że święta wcale ich nie potrzebuje. Zapobiegliwy twórca zadbał o to, aby nigdy ich jej nie zabrakło – jak w karmelitańskim ogrodzie.
O św. Krzysztofie wiemy niewiele. Urodził się najprawdopodobniej na początku III wieku w Azji Mniejszej. Zmarł ok. 250 roku w Samon podczas prześladowań chrześcijan za cesarza Decjusza. W tradycji Kościoła zachodniego był uznawany za człowieka o ogromnej sile. Podobnie też głosi legenda z tradycji wschodniej.
Zanim powiemy sobie o powstawaniu Nowego Testamentu warto poświęcić słów kilka sytuacji religijnej w Izraelu na przełomie ery przedchrześcijańskiej i chrześcijańskiej. Religię Żydów od czasu niewoli babilońskiej określa się mianem judaizmu. Opiera się ona na objawieniu Bożym (teofanii) na górze Synaj i trwa aż do dnia dzisiejszego.
Kto wie, może w roku 2017 wystarczająco wielu ludzi zrozumie znaczenie orędzia z Fatimy i wprowadzi je w swoje życie? Może rzeczywiście rok ten przejdzie do historii jako brama do nowego świata? Oby tak się stało…
Rozpoczyna się czas majówek, wiosennych urlopów i dłuższych weekendów. Dla niektórych z nas jest to okres odpoczynku, w którym nie trzeba robić nic szczególnego. Inni traktują go jako okazję do nadrobienia tego, na co zwykle nie ma się czasu – na przykład do uczenia się języków obcych lub rozwijania swego hobby. Są też i tacy – i oby było ich jak najwięcej – którzy próbują wykorzystać urlopową przerwę na pogłębianie swej relacji z Bogiem. Dla nich właśnie przygotowałem kilka praktycznych wskazówek, jak korzystać z Biblii, aby zrealizować ten cel.
Święta siostra Maria Faustyna Kowalska do dzisiaj zachwyca swoją osobowością wszystkie narody świata. Już jako siedmioletnie dziecko czuła powołanie. Jako pełnoletnia osoba chciała od razu rozpocząć życie zakonne, na co nie pozwolili jej rodzice. Starała się zatem porzucić tę myśl, ale głos Pana Jezusa, w który nieustannie wsłuchiwała się, pomógł jej wstąpić do klasztoru Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie.
W oparciu o wszystkie znane nam okoliczności natury historycznej, urbanistycznej, architektonicznej oraz przekaz tradycji, znajdująca się pośrodku dzisiejszej Jerozolimy Bazylika Grobu Pańskiego niepodważalnie świadczy, że w obrębie jej zniszczonych wiekami murów znajduje się prawdziwy grób Jezusa i skała Kalwarii.
Najbardziej kolorowy kraj Ameryki Łacińskiej. Państwo o 85 proc. wskaźniku analfabetyzmu. Nie zobaczyć ponad trzystumetrowej głębokości jeziora Tikal w wulkanicznym kraterze – to grzech podróżniczo-geograficzny. Te i wiele innych informacji wyszperanych w wydawnictwach turystycznych zainspirowało mnie, by spakować niezbędny bagaż, zabrać aparat fotograficzny i wyruszyć do Gwatemali. Jednak tym, co najbardziej pragnąłem zobaczyć i przeżyć, były niesamowite procesje odbywające się tam podczas Wielkiego Tygodnia.
Wielki Post to czas pokuty i nawrócenia, który przez 40 dni przygotowuje nas, chrześcijan, do przeżywania świąt Wielkanocy. Częściej wtedy chodzimy do kościoła; w piątki uczestniczymy w nabożeństwach Drogi krzyżowej, a w niedziele – w Gorzkich żalach. I odliczamy w kalendarzu kolejne dni i tygodnie, numerując niedziele: pierwsza, druga, trzecia etc., jakbyśmy zapomnieli, że mają one przecież swoje nazwy.
Od ćwierć wieku w najstarszym polskim sanktuarium maryjnym w Górce Klasztornej, którego początki sięgają roku 1079, wystawiane jest misterium Męki Pańskiej. Pielgrzymi przybywający tu tysiącami z całej Polski biorą udział w przygotowanym z ogromnym rozmachem widowisku pasyjnym. Są świadkami scen z ostatnich dni życia Jezusa na ziemi i Jego śmierci na krzyżu.
