Czym jest Ewangelia i co oznacza to słowo?
Termin „ewangelia” pochodzi z języka greckiego i składa się z dwóch członów: przysłówka eu („dobrze”) i czasownika angellein („ogłaszać”, „obwieszczać”). Euangelion to zatem „dobra wiadomość”, „dobra nowina”. Rzeczownik ten pojawia się 76 razy w Nowym Testamencie, w tym w większości (bo aż 60 razy) w listach św. Pawła, 8 razy u św. Marka, 4 razy u św. Mateusza. U św. Łukasza nie występuje w ogóle, ale za to w drugim dziele ewangelisty (w Dziejach Apostolskich) spotkać możemy go dwukrotnie. Również u św. Jana brakuje tego terminu, ale za to ewangelista chętnie używa czasownika martyrein („świadczyć”), przez co podkreśla, że naukę Jezusa należy nie tylko głosić, ale trzeba również być jej aktywnym świadkiem. Jezus rzadko używał słowa „ewangelia”, ale za to często ją głosił: „Gdy Jan został uwięziony, Chrystus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»” (Mk 1, 14–15); „Obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu” (Mt 4, 23; podobnie w 9,35). Ewangelia jest zatem dla Jezusa orędziem o królestwie Bożym. Całe życie Chrystusa (Jego słowa i czyny) były głoszeniem Ewangelii, dlatego w tytule swego dzieła Marek wprost określił jego gatunek literacki: „Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym” (Mk 1,1).
ks. Wojciech Kardyś
„Pielgrzym” 2016, nr 22 (702), s. 7