Czy słowo „Pan” to zwrot grzecznościowy?
Zwracając się do Zbawiciela słowami „Panie Jezu Chryste”, nie traktujemy ich jako odpowiednika grzecznościowej formuły typu „Panie Janie Kowalski”. W Starym Testamencie termin „Pan” odnosi się do Boga Izraela. Jego imienia (z hebrajskiego Jahwe) Żydzi nie mogli i nie śmieli wymawiać. Ilekroć pojawiało się ono na kartach Pisma, automatycznie zamieniali je na „Bóg” (Elohim) albo właśnie na „Pan” (Adonaj). Autorzy starożytnego przekładu greckiego Starego Testamentu (tzw. Septuaginty) w miejscu, gdzie ono występowało, wpisywali Kyrios, czyli „Pan”. My oczywiście piszemy je wielką literą. Również w Nowym Testamencie Bóg bywa określany jako Pan (por. Mt 2,15; Łk 1,58), częściej jednak tytuł ten odnosi się do Jezusa jako Syna Bożego (por. Mt 8,6; Mk 16,19). Kiedy zatem w naszych modlitwach zwracamy się do Jezusa, mówiąc „Panie”, lub kiedy powtarzamy za św. Pawłem, że „Jezus jest Panem” (Rz 10,9), oddajemy Mu Boską cześć.
„Pielgrzym” 2016, nr 14 (694), s. 7