Spowiedź, w czasie której wierzący pokornie, szczerze i integralnie wyznaje swoje grzechy kapłanowi w celu otrzymania rozgrzeszenia jest niewątpliwie najtrudniejszym aktem religijnym, do którego wezwany jest chrześcijanin-katolik.
Wyznając swoje grzechy otwiera przed kapłanem tajemnicę swego serca, w którym narodziły się jego myśli, słowa, czyny, a także w nim mają swe źródło rozmaite zaniedbania. Spowiedź, aby była prawdziwa, to znaczy zasługująca na rozgrzeszenie i pojednanie pochodzące od Boga, dokonuje duchowego obnażenia wierzącego, dzięki któremu otwiera się on na odpuszczenie grzechów, duchowe wyzwolenie oraz na dar łaski leczącej, podnoszącej i uświęcającej.
Trudność związana ze spowiedzią w rozmaity sposób jest łagodzona przez Kościół, który chce ją ułatwić swoim dzieciom i wesprzeć je w autentycznej pokucie sakramentalnej, która po chrzcie jest jedynym środkiem odzyskania łaski uświęcającej, utraconej z powodu grzechu ciężkiego. (…)
Więcej przeczytasz w najnowszym numerze dwutygodnika „Pielgrzym” (21/2019).
